Pozycja mało popularna, ale też niełatwo dostępna. Wielka szkoda, Dymny bowiem pisze nie gorzej od wielu polskich twórców nagradzanych dziś za swoje książki. Jego bohaterowie są spójni i realistyczni podobnie jak krajobraz, po którym się poruszają. Nie czuć w tym fałszu, sytuacja przemyślana. Dialogi są bardzo przyzwoite, ogólny styl również bez zastrzeżeń. Czuje się, że autor poświecił czas na swoje opowiadania i je zapewne często poprawiał, bo chciał, aby wyszło jak najlepiej.

Jeśli chodzi o treść, to rzeczywiście można powiedzieć, że są to opowiadania zwykłe (z wyjątkami),co nie znaczy, że pretensjonalne. Ogólnie rzecz biorąc po lekturze nasuwa się żal, że tak mało Dymny napisał w swoim skróconym życiu i gdyby żył dzisiaj, z pewnością byłby znakomitym pisarzem. Myślę, ze jego opowiadaniom przydałoby się wznowienie i promocja. Zasługują na to po prostu.

Pozycja mało popularna, ale też niełatwo dostępna. Wielka szkoda, Dymny bowiem pisze nie gorzej od wielu polskich twórców nagradzanych dziś za swoje książki. Jego bohaterowie są spójni i realistyczni podobnie jak krajobraz, po którym się poruszają. Nie czuć w tym fałszu, sytuacja przemyślana. Dialogi są bardzo przyzwoite, ogólny styl również bez zastrzeżeń. Czuje się, że...