Książka niniejsza jest w sumie już - historiograficzną perłą, ze względu na rok wydania. Na rynku polskim mamy jeszcze między innymi biografię tej wielkiej władczyni pióra Grzybowskiego. Sama Elżbieta I nie była z kolei ulubioną postacią Elżbiety II (już Świętej Pamięci) - która zwykła mawiać, że "nie lubi Elżbiety" - w domyśle, oczywiście - Pierwszej.

Książkę czyta się dość szybko, na plus można także zaliczyć i to, że zawiera przypisy, fotografie . Jak wspomniałem na początku - ze względu na rok wydania oryginału - to już jest faktycznie - historiograficzna perła. Elżbieta I niewątpliwie była wybitną władczynią, kładącą podwaliny pod imperium brytyjskie. Nie zdecydowała się na małżeństwo, w sprawach wiary była dość ostrożna i płynna. Nie zdecydowała się bowiem oficjalnie na bardzo głębokie reformy, w duchu prezbiteriańskim. Elżbieta będąc na nabożeństwach anglikańskich - miała w swym zwyczaju je dość często przerywać, gdy duchowny poruszał w kazaniach niewygodne dla niej tematy. Sporo w książce jest o życiu na elżbietańskim dworze, oraz o rozmaitych właśnie dworskich intrygach, koteriach, stronnictwach. Bardzo dużo też omówień politycznych niuansów.

Co do Marii Stuart - i jej stracenia. Elżbieta bardzo długo wahała się nad podpisaniem wyroku. Jednak chyba - nie miała wyjścia. Autor sprawnie porusza tę tematykę, Elżbieta była nieodrodną córką swego ojca, Henryka VIII, będąc kobietą - wykonywała zawód męski. Pamiętać też należy, że żyła w ciągłym - przez większą część swego życia - zagrożeniu. A to katolickie mocarstwa, marzące o strąceniu jej z piedestału, a to kłopotliwi sąsiedzi, a to właśni poddani - dla których protestancka kobieta na tronie - nie była wygodna.

Książka jest książką biblioteczną. Zachęcam do przeczytania, rzuca światło na wiele spraw, i świetnie przybliża obraz tej niezwykłej władczyni, legendy, która trwa do dnia dzisiejszego.

Książka niniejsza jest w sumie już - historiograficzną perłą, ze względu na rok wydania. Na rynku polskim mamy jeszcze między innymi biografię tej wielkiej władczyni pióra Grzybowskiego. Sama Elżbieta I nie była z kolei ulubioną postacią Elżbiety II (już Świętej Pamięci) - która zwykła mawiać, że "nie lubi Elżbiety" - w domyśle, oczywiście - Pierwszej.

Książkę czyta się...

Książka niniejsza jest w sumie już - historiograficzną perłą, ze względu na rok wydania. Na rynku polskim mamy jeszcze między innymi biografię tej wielkiej władczyni pióra Grzybowskiego. Sama Elżbieta I nie była z kolei ulubioną postacią Elżbiety II (już Świętej Pamięci) - która zwykła mawiać, że "nie lubi Elżbiety" - w domyśle, oczywiście - Pierwszej.

Książkę czyta się dość szybko, na plus można także zaliczyć i to, że zawiera przypisy, fotografie . Jak wspomniałem na początku - ze względu na rok wydania oryginału - to już jest faktycznie - historiograficzna perła. Elżbieta I niewątpliwie była wybitną władczynią, kładącą podwaliny pod imperium brytyjskie. Nie zdecydowała się na małżeństwo, w sprawach wiary była dość ostrożna i płynna. Nie zdecydowała się bowiem oficjalnie na bardzo głębokie reformy, w duchu prezbiteriańskim. Elżbieta będąc na nabożeństwach anglikańskich - miała w swym zwyczaju je dość często przerywać, gdy duchowny poruszał w kazaniach niewygodne dla niej tematy. Sporo w książce jest o życiu na elżbietańskim dworze, oraz o rozmaitych właśnie dworskich intrygach, koteriach, stronnictwach. Bardzo dużo też omówień politycznych niuansów.

Co do Marii Stuart - i jej stracenia. Elżbieta bardzo długo wahała się nad podpisaniem wyroku. Jednak chyba - nie miała wyjścia. Autor sprawnie porusza tę tematykę, Elżbieta była nieodrodną córką swego ojca, Henryka VIII, będąc kobietą - wykonywała zawód męski. Pamiętać też należy, że żyła w ciągłym - przez większą część swego życia - zagrożeniu. A to katolickie mocarstwa, marzące o strąceniu jej z piedestału, a to kłopotliwi sąsiedzi, a to właśni poddani - dla których protestancka kobieta na tronie - nie była wygodna.

Książka jest książką biblioteczną. Zachęcam do przeczytania, rzuca światło na wiele spraw, i świetnie przybliża obraz tej niezwykłej władczyni, legendy, która trwa do dnia dzisiejszego.

Książka niniejsza jest w sumie już - historiograficzną perłą, ze względu na rok wydania. Na rynku polskim mamy jeszcze między innymi biografię tej wielkiej władczyni pióra Grzybowskiego. Sama Elżbieta I nie była z kolei ulubioną postacią Elżbiety II (już Świętej Pamięci) - która zwykła mawiać, że "nie lubi Elżbiety" - w domyśle, oczywiście - Pierwszej.

Książkę czyta się...

Biografia jednej z najważniejszych osób w XVI wiecznej Europie. Władczyni mocnej o szerokich horyzontach i ogromnym zmyśle politycznym. Sama książka została napisana już blisko 100 lat temu ale może stanowić punkt wyjścia i wzór do pisania biografi.
Książkę czyta się dość szybko, pomocne były zwłaszcza liczne cytaty przypisywane bohaterom jak również nawiązania do idei panujących w samej Angli i ówczesnej Europie.
Minusem jest to, że autor zbyt wiele miejsca poświęca zawiły relacją panującym w ówczesnym dworze tracąc przy tym szerszą perspektywę relacji wewnętrznych w samej Anglii i panującym stosunkom międzynarodowym. Kilka ciekawych kwestii zostało zupełnie pominiętych.
Dowiadujemy się co ludzie robili ale nie zawsze wiemy dlaczego. Daję 7 - na pewno za język i styl!

Biografia jednej z najważniejszych osób w XVI wiecznej Europie. Władczyni mocnej o szerokich horyzontach i ogromnym zmyśle politycznym. Sama książka została napisana już blisko 100 lat temu ale może stanowić punkt wyjścia i wzór do pisania biografi.
Książkę czyta się dość szybko, pomocne były zwłaszcza liczne cytaty przypisywane bohaterom jak również nawiązania do idei...

Książka wydana została w oryginale w roku 1934, jest to więc historiografia już starsza, ale wedle informacji zamieszczonej przez polskiego wydawcę najlepsza biografia Elżbiety I.

Zacznijmy od tego, że książka powinna nosić nazwę "Życie dworskie w czasach Elżbiety I" - wówczas byłoby zdecydowanie bardziej adekwatnie. Neale poświęca bardzo wiele miejsca dworskim intrygom i zawiłymi relacjami między Elżbietą a jej poddanymi. Dla czytelnika, który chce poczytać o angielskich skandalach i ploteczkach XVI stulecia powieść jak najbardziej dobra.

Moim zdaniem jednak biografia powinna zawierać przynajmniej nakreśloną działalność Elżbiety I we wszystkich aspektach. Nie mamy nawet akapitu o "Modlitewniku", o 39. artykułach, nic o działalności jako głowa Kościoła Anglikańskiego. Polityka zagraniczna opisywana jest jakby z pozycji dworu: nic konkretnego o wojnie w Irlandii, akapit poświęcony zwycięstwu nad Wielką Armadą, dwa akapity o wyprawie dookoła świata Francisa Drake'a.

Wszystko pozostałe ujęte zresztą niezwykle chaotycznie, a każda decyzja Elżbiety uznawana była za dobrą. Mało obiektywizmu, dużo lania wody i sprzecznych informacji. Dla kogoś kto się chce czegoś nauczyć, pozycja zupełnie niewystarczająca i rozczarowująca.

Książka wydana została w oryginale w roku 1934, jest to więc historiografia już starsza, ale wedle informacji zamieszczonej przez polskiego wydawcę najlepsza biografia Elżbiety I.

Zacznijmy od tego, że książka powinna nosić nazwę "Życie dworskie w czasach Elżbiety I" - wówczas byłoby zdecydowanie bardziej adekwatnie. Neale poświęca bardzo wiele miejsca dworskim intrygom i...

Ciekawa, porywając historia prawdziwa

Ciekawa, porywając historia prawdziwa

Królowa Dziewica, 45 lat władająca Anglią, córka Anny Boleyn i Henryka VIII, tak samo jak jej rodzice, niezwykle ciekawa postać historyczna.
Autor sprawił, że można było naprawę poczuć klimat epoki i trudne czasy panowania królowej Elżbiety. Kobieta która odnalazła się w tak dominującym świecie mężczyzn przez 45 lat, była silna i naprawdę godna podziwu.
Autor momentami idealizował postępowanie Elżbiety czy ją samą, przedstawiał w mało obiektywny sposób. I zabrakło mi trochę odniesień do opinii Elżbiety na temat okresu panowania jej ojca Henryka VIII, wogóle rodziców, są jakieś zapiski chyba na ten temat, no chyba że za wiele komentarzy, na ten bardzo kontrowersyjny temat, nie wygłosiła publicznie tylko zachowała dla siebie.

Królowa Dziewica, 45 lat władająca Anglią, córka Anny Boleyn i Henryka VIII, tak samo jak jej rodzice, niezwykle ciekawa postać historyczna.
Autor sprawił, że można było naprawę poczuć klimat epoki i trudne czasy panowania królowej Elżbiety. Kobieta która odnalazła się w tak dominującym świecie mężczyzn przez 45 lat, była silna i naprawdę godna podziwu.
Autor momentami...

Świetna biografia jednej z najpotężniejszych władczyń tamtych czasów. Bardzo lubię czytać o faktach, a ta pozycja szczególnie przypadła mi do gustu ze względu na język i styl jakim posługiwała się autorka. Naprawdę godne polecenia. Można się czegoś nowego dowiedzieć i miło spędzić czas.

Świetna biografia jednej z najpotężniejszych władczyń tamtych czasów. Bardzo lubię czytać o faktach, a ta pozycja szczególnie przypadła mi do gustu ze względu na język i styl jakim posługiwała się autorka. Naprawdę godne polecenia. Można się czegoś nowego dowiedzieć i miło spędzić czas.

Rzetelne, historyczne opracowanie, pozbawione sentymentalnego smęcenia. Lubię co prawda biografie fabularyzowane, ale w dzisiejszych czasach zbyt łatwo idą one w kierunku ckliwej sensacji. Dobrze więc zatem czasami wziąć do ręki coś, co z historii nie próbuje robić banalnego romansiku ani krwawego dramatu.
Polecam szczególnie fanom epoki.

Rzetelne, historyczne opracowanie, pozbawione sentymentalnego smęcenia. Lubię co prawda biografie fabularyzowane, ale w dzisiejszych czasach zbyt łatwo idą one w kierunku ckliwej sensacji. Dobrze więc zatem czasami wziąć do ręki coś, co z historii nie próbuje robić banalnego romansiku ani krwawego dramatu.
Polecam szczególnie fanom epoki.

Bardzo interesująco nakreślony wizerunek niezwykłej,inteligentnej,władczej kobiety,która przez czterdzieści pięć lat była Królową Anglii.Momentami miałam lekkie wrażenie tendencyjności autora by w jak najbardziej pozytywnym świetle ukazać Elżbietę,ale mnie osobiście to nie przeszkadzało.Niewątpliwie zasługuje na podziw.
Zamierzenie Elżbiety,że"marzy o dokonaniu czegoś takiego co dałoby jej sławę jeszcze za życia i wieczną po śmierci" spełniło się w zupełności.
Polecam wszystkim chcącym zgłębić wiedzę o czasach za panowania dynastii Tudorów.

Bardzo interesująco nakreślony wizerunek niezwykłej,inteligentnej,władczej kobiety,która przez czterdzieści pięć lat była Królową Anglii.Momentami miałam lekkie wrażenie tendencyjności autora by w jak najbardziej pozytywnym świetle ukazać Elżbietę,ale mnie osobiście to nie przeszkadzało.Niewątpliwie zasługuje na podziw.
Zamierzenie Elżbiety,że"marzy o dokonaniu czegoś...

Pierwsze wydanie biografii Elżbiety I pióra J.E. Neale'a ukazało się jeszcze w latach 30. ubiegłego stulecia. Pomimo to książka pozostaje niedoścignionym wzorem dla wielu autorów, którzy podejmowali próbę zmierzenia się z życiem tej barwnej postaci. Nie wydaje się też, aby którykolwiek z nich dorównał dziełu Neale'a, który poprzez napisanie biografii podjął się uczczenia czterechsetlecia urodzin królowej. Jest on zresztą uczniem A.F.Pollarda, niemniej znaczącej postaci brytyjskiej historiografii, autora równie wyśmienitej książki o Henryku VIII.
Postać Elżbiety I wywołuje dość jednoznaczne skojarzenia. Popularne jej wyobrażenie to kobieta silna i władcza, nie znosząca sprzeciwu, przywiązana do swojego dziewictwa ostoja angielskiego protestantyzmu. W istocie była to także osoba głęboko nieszczęśliwa, niebywale wykształcona, pełna przyjaznych uczuć dla swoich poddanych, mądra i racjonalna zarówno wtedy, gdy w grę wchodziły pieniądze, jak i kwestie wiary. Nie chodzi tu o jej stosunek do katolików, lecz o trzeźwy osąd, którego nie oszczędziła genewskim fanatykom religijnym spod znaku Jana Kalwina (angielski kościół prezbiteriański postrzegała bowiem jako zagrożenie dla żywotnych interesów państwa). Książka jest też portretem epoki. Otrzymujemy więc barwny pejzaż angielskiego renesansu, w tle stale obecne są postaci, których nie mogło przecież zabraknąć, a więc Filip II, Katarzyna Medycejska, Henryk IV, Maria Stuart, John Knox i wielu, wielu innych. Wyśmienity opis stosunków dworskich, stale obecne problemy polityczne i religijne. Książki tej nie powinno zabraknąć na półce żadnego z miłośników historii.

Pierwsze wydanie biografii Elżbiety I pióra J.E. Neale'a ukazało się jeszcze w latach 30. ubiegłego stulecia. Pomimo to książka pozostaje niedoścignionym wzorem dla wielu autorów, którzy podejmowali próbę zmierzenia się z życiem tej barwnej postaci. Nie wydaje się też, aby którykolwiek z nich dorównał dziełu Neale'a, który poprzez napisanie biografii podjął się uczczenia...