Czytałam lepszą książkę o Borgiach. Mało jest opisane o samej Lukrecji. Zawiodłam się na tej książce

Czytałam lepszą książkę o Borgiach. Mało jest opisane o samej Lukrecji. Zawiodłam się na tej książce

Interesująca głównie z perspektywy historii historiografii i wglądu w to, jak w czasach, kiedy powstawała, pojmowano pisarstwo historyczne, a zwłaszcza jego "kobiecą" odsłonę.

Autorka zrobiła na mnie olbrzymie wrażenie jako kwerendystka i opisywaczka miejsc (krajobrazy, zamki i zabytki sztuki na kartach tej książki stają się żywe, a najbardziej imponująca jest chyba jej spostrzegawczość, gdy próbuje odtworzyć czytelnikowi, jakie wrażenie musiał odnosić renesansowy obserwator, gdy widział słońce padające na konkretne freski - rzecz, której ani sama Bellonci nie mogła dosłownie oglądać, ani my dzisiaj nie możemy już zobaczyć z uwagi na kolejne budynki przesłaniające horyzont Rzymu),mniejsze jako interpretatorka wydarzeń, najmniejsze zaś - kiedy sili się na psychologizowanie, opowiadając o uczuciach i stosunkach damsko-męskich. Utrwaliła obraz nie tylko Lukrecji, ale i wszystkich niemal pozostałych dam (z wyjątkiem może Izabeli d'Este) jako bezwolnych ofiar emocji i biologizmów, u których wszelka działalność, polityczna i nie, nie tylko z konieczności opierała się na mężczyznach, ale wręcz wyłącznie przez mężczyzn czy wzajemną o nich zazdrość była inspirowana. Smutne.

Interesująca głównie z perspektywy historii historiografii i wglądu w to, jak w czasach, kiedy powstawała, pojmowano pisarstwo historyczne, a zwłaszcza jego "kobiecą" odsłonę.

Autorka zrobiła na mnie olbrzymie wrażenie jako kwerendystka i opisywaczka miejsc (krajobrazy, zamki i zabytki sztuki na kartach tej książki stają się żywe, a najbardziej imponująca jest chyba jej...

Autorka zawarła wiele szczegółów dotyczących życia codziennego - bardzo to lubię. Jednakże według mnie zbyt wiele poświęciła miejsca bratu Cesarowi (ojca jakoś jej wybaczę ). Gdyby tytuł był inny, niesugerujący o kim miała pisać autorka nic by mi nie przeszkadzało.

Autorka zawarła wiele szczegółów dotyczących życia codziennego - bardzo to lubię. Jednakże według mnie zbyt wiele poświęciła miejsca bratu Cesarowi (ojca jakoś jej wybaczę ). Gdyby tytuł był inny, niesugerujący o kim miała pisać autorka nic by mi nie przeszkadzało.

Szczerzę muszę napisać, iż jest to wybitna biografia nietuzinkowej postaci, jaką była Lukrecja Borgia, córka papieża Aleksandra VI, Rodriga Borgii. Sama autorka, Maria Bellonci, świetnie opisuje wybrany przez siebie sposób ukazania kontrowersyjnej rodziny: "Co do mnie, to pisząc tę historię nie tyle chciałam wznowić odwieczny proces Borgiów, ile starałam się ukazać właściwą im postawę życiową, ich gorący i zapalczywy stosunek do świata - podchodząc do nich jak do istot ludzkich, nie zaś zbrodniczych potworów".
To jakże wciągające podejście pisarskie Marii Belloncii pochłonęło mnie aż do głębi. Jej przyjemny w odbiorze sposób pisania i przedstawiania rzeczywistości, zawierający niekiedy osobiste przypuszczenia co do odczuć bohaterów, oparty był na historycznych źródłach - listach bohaterów, pismach z tamtych czasów opisujących tak sławne przecież postacie. Autorka włożyła ogromną pracę w dojście do nieznanych dotąd przekazów źródłowych z różnych włoskich archiwów. Dzięki temu, znów cytując Belloncii, "na kanwie tych oraz wielu innych świadectw współczesnych - nie zapominając o humanistach i poetach - możemy odtworzyć sobie upływające dni i godziny życia Lukrecji Borgia, jej obraz jako kobiety, jej zwykłe domowe obyczaje, jej odruchy, niemal każde drgnienie jej rzęs".

Szczerzę muszę napisać, iż jest to wybitna biografia nietuzinkowej postaci, jaką była Lukrecja Borgia, córka papieża Aleksandra VI, Rodriga Borgii. Sama autorka, Maria Bellonci, świetnie opisuje wybrany przez siebie sposób ukazania kontrowersyjnej rodziny: "Co do mnie, to pisząc tę historię nie tyle chciałam wznowić odwieczny proces Borgiów, ile starałam się ukazać właściwą...

Pierwszy tom historii Lukrecji Borgii jest niezwykle wciągający. Nie jest to sucha biografia, zawiera też elementy powieści - rozważania autorki na temat uczuć postaci, ich charakteru, możliwych przebiegów nieznanych akcji. Książka ta ponadto nie zawiera wyłącznie opisu samej Lukrecji, ale także całej jej rodziny i osób będących w jej otoczeniu. Wiele można się dowiedzieć o Aleksandrze VI, Cesarze Borgii i niesfornym Juanie. Polecam wszystkim miłośnikom tamtych czasów, dawnych skandali, ale również serialu "Borgiowie" - jako dopowiedzenie jak to dokładnie wtedy było.

Pierwszy tom historii Lukrecji Borgii jest niezwykle wciągający. Nie jest to sucha biografia, zawiera też elementy powieści - rozważania autorki na temat uczuć postaci, ich charakteru, możliwych przebiegów nieznanych akcji. Książka ta ponadto nie zawiera wyłącznie opisu samej Lukrecji, ale także całej jej rodziny i osób będących w jej otoczeniu. Wiele można się dowiedzieć o...

Maria Bellonci sprowadza postać Lukrecji Borgii - osławionej nierządnicy i trucicielki - do ludzkich rozmiarów. Pokazuje dziewczynę, a potem młodą kobietę, która (jak tak wiele innych w jej epoce) staje się narzędziem politycznych machinacji swoich krewnych, która poddaje się wszystkiemu biernie i bez słowa protestu, która mimo całego zła, które za sprawą tychże krewnych wydarzyło się w jej życiu, nadal ich kocha i dla której ta miłość staje się najważniejszym motorem istnienia.
Może i była rozwiązła (choć z pewnością mniej, niż chce legenda). Może i przedkładała interes własnego rodu nad wszystko inne. Ale z tym wszystkim nie była ani lepsza, ani gorsza od wielu innych księżnych i markiz zaludniających renesansowe Włochy. Jak to kiedyś napisał Gervaso - gdyby nie nazywała się Borgia, nie była córką swojego ojca i siostrą swojego brata, to pewnie nikt nie zauważyłby w niej niczego szczególnego i nie potrzebowałaby spóźnionej rehabilitacji.

Maria Bellonci sprowadza postać Lukrecji Borgii - osławionej nierządnicy i trucicielki - do ludzkich rozmiarów. Pokazuje dziewczynę, a potem młodą kobietę, która (jak tak wiele innych w jej epoce) staje się narzędziem politycznych machinacji swoich krewnych, która poddaje się wszystkiemu biernie i bez słowa protestu, która mimo całego zła, które za sprawą tychże krewnych...

Imponująca obszerna biografia. Autorka powołuje się na wiele źródeł, porównuje wiele listów, relacji itp. Szkoda tylko, że nie oddaje całkowicie pola Lukrecji i familii Borgiów, tylko męczy czytelnika swoimi kwiecistymi domniemaniami co bohaterka w danej chwili czuła, przeżywała, jak dumała nad wyborem sukni, jak cieszyła się na uczty itp. Męczące i trochę wybija z rytmu - trudno zapamiętać fakty i szczegóły z 700-stronnicowej knigi, gdy ma się taki slalom z przeszkodami.

Imponująca obszerna biografia. Autorka powołuje się na wiele źródeł, porównuje wiele listów, relacji itp. Szkoda tylko, że nie oddaje całkowicie pola Lukrecji i familii Borgiów, tylko męczy czytelnika swoimi kwiecistymi domniemaniami co bohaterka w danej chwili czuła, przeżywała, jak dumała nad wyborem sukni, jak cieszyła się na uczty itp. Męczące i trochę wybija z rytmu -...

Obszerna ( licząca ponad 700 stron ) , ciekawie napisana biografia Lukrecji Borgii. Autorka dużo miejsca poświęciła także całej słynnej rodzinie Borgiów , zwłaszcza papieżowi Aleksandrowi VI oraz Cezarowi Borgii.Również poznajemy losy trzech mężów Lukrecji Borgii i ich rodzin.
Choć czasami zdarzały się momenty nieco nużące z uwagi na zbyt obszerne opisy , uważam że książka jest warta przeczytania. Dostarcza wielu cennych informacji o czasach ( przełom XV i XVI wieku ) , w których żyła tytułowa bohaterka.

Obszerna ( licząca ponad 700 stron ) , ciekawie napisana biografia Lukrecji Borgii. Autorka dużo miejsca poświęciła także całej słynnej rodzinie Borgiów , zwłaszcza papieżowi Aleksandrowi VI oraz Cezarowi Borgii.Również poznajemy losy trzech mężów Lukrecji Borgii i ich rodzin.
Choć czasami zdarzały się momenty nieco nużące z uwagi na zbyt obszerne opisy , uważam że...

Ciekawa, jak jej bohaterka.

Ciekawa, jak jej bohaterka.

Świetny rys epoki i stosunków rodzinnych wokół osoby Lukrecji córki papieża i siostry kardynała wojownika Cezara.

Świetny rys epoki i stosunków rodzinnych wokół osoby Lukrecji córki papieża i siostry kardynała wojownika Cezara.