Jest to bolesne zetknięcie się z gorzką prawdą o socjalizmie przez osoby, które zawierzyły tej iluzji. Książka pokazuje etapy entuzjazmu, pełnego oddania się "dobrej sprawie", zwątpienia, nadziei i zagubienia.
Pozycja jest bardzo smutna, zwłaszcza gdy patrzymy na tę złudną rzeczywistość oczami entuzjastów i powoli odkrywamy, że coś jest jednak nie tak...
Dodane krótkie anegdotki autora bardziej zbliżają nas do tego świata absurdu i pokazują jak ograniczano człowieka.

Jest to bolesne zetknięcie się z gorzką prawdą o socjalizmie przez osoby, które zawierzyły tej iluzji. Książka pokazuje etapy entuzjazmu, pełnego oddania się "dobrej sprawie", zwątpienia, nadziei i zagubienia.
Pozycja jest bardzo smutna, zwłaszcza gdy patrzymy na tę złudną rzeczywistość oczami entuzjastów i powoli odkrywamy, że coś jest jednak nie tak...
Dodane krótkie...

Bułata Okudżawę widzimy w tej książeczce od mniej znanej, prozatorskiej strony. Ale za to jaka to proza! Opowiadania są napisane niezwykle ciepłym, dowcipnym, autoironicznym językiem. Wielki poeta i pieśniarz dzieli się z nami anegdotami z własnego życia i nieważne czy opisuje swoje spotkanie z królową Szwecji czy maleńkim gryzoniem, to opowieści są tak barwne i pełne emocji - nieraz bardzo silnych, że współuczestniczymy w ich przeżywaniu do końca, aż do świetnie zarysowanej puenty.

Bułata Okudżawę widzimy w tej książeczce od mniej znanej, prozatorskiej strony. Ale za to jaka to proza! Opowiadania są napisane niezwykle ciepłym, dowcipnym, autoironicznym językiem. Wielki poeta i pieśniarz dzieli się z nami anegdotami z własnego życia i nieważne czy opisuje swoje spotkanie z królową Szwecji czy maleńkim gryzoniem, to opowieści są tak barwne i pełne...