Poznałam Kazimierz z innej strony. Książka napisana dosyć dziwnym językiem, ale ciekawa. Przedstawienie życia ludzi kiedyś, malarstwa, bardzo mi się podobało. Ale pozostawia pewien niedosyt w niektórych momentach. Dla miłośników miasteczka warta polecenia.

Poznałam Kazimierz z innej strony. Książka napisana dosyć dziwnym językiem, ale ciekawa. Przedstawienie życia ludzi kiedyś, malarstwa, bardzo mi się podobało. Ale pozostawia pewien niedosyt w niektórych momentach. Dla miłośników miasteczka warta polecenia.

A co to jest laserunek? Przezroczysta warstwa farby, zmieniająca ton lub barwę niższych warstw obrazu, zwłaszcza olejnego. Nazwa być może pochodzi po prostu od słowa lazur, czyli błękit - tak najprościej jak mógł wyjaśnił mi malarz Olaf. Autorzy książki piszą o niesamowitym i niemodnym już kazimierskim widoku, który czasem zaczyna liliowieć w rozwarstwiającym się powietrzu, którego każda warstwa zdaje się otwierać coraz to inne widzenie kazimierskich zabudowań - jakby malarz nakładał na obraz kolejną warstwę koloru - laserunek.

"Choć o Kazimierzu nad Wisłą pisano wiele,i to od dziesięcioleci, każdy nowy głos o tym Miasteczku jest odkrywaniem go na nowo. Tu historia nie skamieniała, jest częścią wciąż tworzącej się współczesności, a każde nowe spojrzenie tyleż odsłania nieznany dotąd obraz Kazimierza, co uzupełnia go własnym kolorytem. Nieczęsto się bowiem zdarza, że historia staje się domeną prywatności, nie kanonu, lecz osobistego widzenia. Nie zawsze udaje się to przekazać, z pewnością udało się to Marcie Wandzie Terajewicz i Ryszardowi Janowi Czarnowskiemu. Powaga historia skłania czasem do pisania o niej na kolanach, nasi autorzy piszą o niej z pełnym serdeczności uśmiechem. Niczego nie przesądzają, nie ustalają, proponują raczej rozmowę, stawiają pytania, na które każdy powinien odpowiedzieć sobie sam. Na Kazimierz patrzą jakby z wielu punktów widzenia, nie trzymają się chronologii, piszą jak malarze, tworzą obraz z odrębnych plam, które dopiero widziane razem ukazują pełną kompozycję. I jak w obrazie nie wszystko musi być prawdziwe, tak i Kazimierz z tej książki jest jak stary dom porośnięty bluszczem - historia z trudem niekiedy wyłania się spośród gęstwiny mitów i legend. Tym samym staje się bliższa i każdy może w niej odnaleźć Kazimierz swój. Ten tylko dla siebie".

Dr Waldemar Odorowski

A co to jest laserunek? Przezroczysta warstwa farby, zmieniająca ton lub barwę niższych warstw obrazu, zwłaszcza olejnego. Nazwa być może pochodzi po prostu od słowa lazur, czyli błękit - tak najprościej jak mógł wyjaśnił mi malarz Olaf. Autorzy książki piszą o niesamowitym i niemodnym już kazimierskim widoku, który czasem zaczyna liliowieć w rozwarstwiającym się powietrzu,...

Klimatyczna opowieść, a właściwie nieśpiesznie snuta gawęda o Miasteczku,
o ludziach, którzy związani z Kazimierzem miłością szczególną, tworzą tu swoje dzieła oraz budynkach i miejscach, które składają się na magię tego miasta.

Polecam nie tylko miłośnikom Kazimierza.

Klimatyczna opowieść, a właściwie nieśpiesznie snuta gawęda o Miasteczku,
o ludziach, którzy związani z Kazimierzem miłością szczególną, tworzą tu swoje dzieła oraz budynkach i miejscach, które składają się na magię tego miasta.

Polecam nie tylko miłośnikom Kazimierza.

Pierwsze zdanie książki brzmi: "Nasza książka nie jest przewodnikiem, ale raczej pełną miłości gawędą". To prawda. Nie jest to przewodnik, historycznych faktów przeczytacie tu niewiele. Jest to raczej opowieść ludzi zakochanych w Kazimierzu, tutaj żyjących, związanych blisko z ludźmi sztuki, bo głownie o nich możemy przeczytać w "Miasteczku w laserunkach". O artystach, malarzach. Tych genialnych, bardziej lub mniej znanych. Sama odwiedzam to magiczne miasteczko od jakichś dziesięciu lat, więc wystarczyło zamknąć oczy, by przywołać w wyobraźni opisywane miejsca, ale jeśli nigdy tu nie byliście tez warto poczytać i dowiedzieć się jak bardzo można kochać jakieś miejsce i jak silnie się z nim związać. Bo Kazimierz, to nie tylko piękne miasteczko, ale również ludzie, którzy tu mieszkają, przyjeżdżają na wakacje lub wpadają przelotnie. Niestety, o czym w książce też można przeczytać (i czuć w tych słowach gorzką nutę),przybywa tu wielu turystów "nierozumiejących", przez co i miejsc coraz więcej bez duszy i klimatu, nastawionych jedynie na zarobek, a i artyści (ci wielcy) powymierali, a ci co zostali chowają się z dala od weekendowych tłumów. Jednak Kazimierz wciąż pulsuje swoim własnym rytmem i jest piękny o każdej porze roku, i kawałek tych obrazów można przeczytać w tej książce. Mnie uwiodła.

Pierwsze zdanie książki brzmi: "Nasza książka nie jest przewodnikiem, ale raczej pełną miłości gawędą". To prawda. Nie jest to przewodnik, historycznych faktów przeczytacie tu niewiele. Jest to raczej opowieść ludzi zakochanych w Kazimierzu, tutaj żyjących, związanych blisko z ludźmi sztuki, bo głownie o nich możemy przeczytać w "Miasteczku w laserunkach". O artystach,...