Dziesięcioletni Mikrus nie wyrósł i wygląda jak małolud. Dlatego młodszy brat często się nim bawi, koledzy w szkole się śmieją, a rodzice nie widzą dla niego przyszłości w społeczeństwie olbrzymów. Zbliża się czas egzaminów, a Mikrus ze względu na szykany unikał szkoły i liczy, że zdobędzie niezbędną wiedzę w czasie wycieczki. Tam dowiaduje się, jak wygląda ubranie małoludów i że sam jest ich wzrostu. Dlatego postanawia wybrać się do ich miasta i dowiedzieć się jeszcze więcej, a przy okazji może uda mu się odkryć jakieś informacje o magii albo nauczyć się czytać?
Nie jest to literatura wysokich lotów, ale jest przyjemna. Czyta się dobrze i szybko. Mikrus jest typowym bohaterem, który jest mały, ale sprytny i dobry. To kolejna opowieść, która pokazuje, że nie zawsze wygrywa siła i nie to ładne, co ładne, ale co się komu podoba.

Dziesięcioletni Mikrus nie wyrósł i wygląda jak małolud. Dlatego młodszy brat często się nim bawi, koledzy w szkole się śmieją, a rodzice nie widzą dla niego przyszłości w społeczeństwie olbrzymów. Zbliża się czas egzaminów, a Mikrus ze względu na szykany unikał szkoły i liczy, że zdobędzie niezbędną wiedzę w czasie wycieczki. Tam dowiaduje się, jak wygląda ubranie...

Być małym nie oznacza być gorszym. Może nawet lepiej być małym. Dlatego, że mały ma rozum, a duży ma siłę. Nie wierzysz? To przeczytaj książkę" Mały olbrzym ". Wcale nie jest taka wielka, chociaż to mogę potwierdzić wcale nie jest sprytna.

Być małym nie oznacza być gorszym. Może nawet lepiej być małym. Dlatego, że mały ma rozum, a duży ma siłę. Nie wierzysz? To przeczytaj książkę" Mały olbrzym ". Wcale nie jest taka wielka, chociaż to mogę potwierdzić wcale nie jest sprytna.