Bardzo mieszane uczucia.

Z jednej strony to autentyczny dramat kobiety, a z drugiej stale krążyło mi po głowie pytanie, czego właściwie ta książka miała dotyczyć.

Bo z jednej strony surowy muzułmański kraj, patriarchat posunięty do granic, potężna siła tradycji, obyczajów, zakazów i nakazów, ale z drugiej, to, przepraszam, banalna opowieść o młodej kobiecie i jej mężach a właściwie mężu - bucu, chamie i nierobie.
To mogło się wydarzyć w każdym kraju na świecie, niekoniecznie w Arabii.

Zakładając, że książka jest szczera i mówi prawdę można się dziwić zachowaniu głównej bohaterki.
Część, znaczną część swoich nieszczęść Rania zgotowała sobie sama, na własne życzenie. Pobyt w Londynie był tego najlepszym przykładem. A świadome utrzymywanie nieroba i późniejsze błagania o maksymalne złagodzenie kary, bo dzieci...

Rania nie jest prostą, ciemną chłopką z saudyjskiej pustyni tylko wykształconą, obytą w świecie kobietą. Nawet w tak ortodoksyjnym kraju jak Arabia Saudyjska miała do wyboru inne rozwiązania.

Dramat kobiety dramatem pozostaje, ale może czasem warto się zastanowić nad swoimi poczynaniami.

5/10.

Bardzo mieszane uczucia.

Z jednej strony to autentyczny dramat kobiety, a z drugiej stale krążyło mi po głowie pytanie, czego właściwie ta książka miała dotyczyć.

Bo z jednej strony surowy muzułmański kraj, patriarchat posunięty do granic, potężna siła tradycji, obyczajów, zakazów i nakazów, ale z drugiej, to, przepraszam, banalna opowieść o młodej kobiecie i jej mężach a...

Książka, która potrafi przerazić opisem tak obcej nam kultury i tamtejszą pozycją kobiet w życiu rodzinnym i publicznym.

Książka, która potrafi przerazić opisem tak obcej nam kultury i tamtejszą pozycją kobiet w życiu rodzinnym i publicznym.

Przejmująca opowieść o saudyjskiej prezenterce telewizyjnej, która została tak dotkliwie pobita przez męża, że musiała przejść szereg operacji plastycznych.

To książka, którą niełatwo jest czytać i nie syczeć przy tym ze złości. Z jednej strony irytuje kultura, w zgodzie z którą autorka zostaje wydana za mąż w młodym wieku, gdy kompletnie nie jest przygotowana do czekającej ją roli. Z drugiej strony męczy zawziętość i powielane przez Ranię błędy.

Cenię za szczerość i dość krytyczne podejście do samej siebie, za przyznanie się do błędów. Uważam, że warto przeczytać ze względu na wyraźnie wskazywane przez autorkę problemy i wyjaśniane niuanse kulturowe czy religijne. Cenne są także reakcje społeczeństwa na tragedię, która przytrafiła się Saudyjce.

Książka, która pozwala spojrzeć na Arabię Saudyjską z nieco innej perspektywy. Z jednej strony zdaje się potwierdzać istniejące stereotypy, a z drugiej zaskakuje.

Przejmująca opowieść o saudyjskiej prezenterce telewizyjnej, która została tak dotkliwie pobita przez męża, że musiała przejść szereg operacji plastycznych.

To książka, którą niełatwo jest czytać i nie syczeć przy tym ze złości. Z jednej strony irytuje kultura, w zgodzie z którą autorka zostaje wydana za mąż w młodym wieku, gdy kompletnie nie jest przygotowana do...

Wszystko ladnie, pięknie als irytuje mnie dlaczdgo mu wybaczyła i blagala o łagodniejszy wyrok. Bohaterka (autorka) bardzo rozczarowała mnie swoją postawą. Jednak polecam te książkę. Warto przeczytać

Wszystko ladnie, pięknie als irytuje mnie dlaczdgo mu wybaczyła i blagala o łagodniejszy wyrok. Bohaterka (autorka) bardzo rozczarowała mnie swoją postawą. Jednak polecam te książkę. Warto przeczytać

Jak jest w krajach muzułmańskich, każdy wie. Jak się kształtują prawa kobiet w krajach muzułmańskich, każdy wie. Ta historia więc nie odbiega w niczym od tego, o czym już wszyscy wiedzą. Nic nowego nie wnosi do naszej wiedzy i świadomości, niczego nie odkrywa. Jest taka sama, jak inne. Jedyne, co mnie trzymało w przeczytaniu tej książki do końca, to sposób narracji, język i styl. Bo historia sama w sobie - jakich wiele, nic jej nie wyróżnia.

Jak jest w krajach muzułmańskich, każdy wie. Jak się kształtują prawa kobiet w krajach muzułmańskich, każdy wie. Ta historia więc nie odbiega w niczym od tego, o czym już wszyscy wiedzą. Nic nowego nie wnosi do naszej wiedzy i świadomości, niczego nie odkrywa. Jest taka sama, jak inne. Jedyne, co mnie trzymało w przeczytaniu tej książki do końca, to sposób narracji, język i...

Dotrwałam do 40 strony i dalej nie zamierzam się męczyć.
Mąż zmasakrował twarz żony nie do poznania a ta mu wybacza w imię dzieci....podziwiam głupotę !!!

Dotrwałam do 40 strony i dalej nie zamierzam się męczyć.
Mąż zmasakrował twarz żony nie do poznania a ta mu wybacza w imię dzieci....podziwiam głupotę !!!

Jedna z wielu historii kobiet muzułmańskich pozbawionych jakichkolwiek praw. Sama historia nie poruszyła mnie jakoś szczególnie,jednak fakt okrucieństwa męża i ojca wobec własnej żony i matki jego dzieci dotknie każdego czytelnika.

Jedna z wielu historii kobiet muzułmańskich pozbawionych jakichkolwiek praw. Sama historia nie poruszyła mnie jakoś szczególnie,jednak fakt okrucieństwa męża i ojca wobec własnej żony i matki jego dzieci dotknie każdego czytelnika.

pisana jakby dwu tomowo, pierwszy tom to relacje reporterki drugi to juz opowiesc samej w owej chwili dojrzałej kobiety. Ogólnie historia opowiedziana ze szczegółami jakby sama bohaterka chciała jak najlepiej opisac to co ja spotkało i co tak najprawdopodobniej spotyka tez inne kobiety. jak widac można się temu przeciwstawic i wygrać

pisana jakby dwu tomowo, pierwszy tom to relacje reporterki drugi to juz opowiesc samej w owej chwili dojrzałej kobiety. Ogólnie historia opowiedziana ze szczegółami jakby sama bohaterka chciała jak najlepiej opisac to co ja spotkało i co tak najprawdopodobniej spotyka tez inne kobiety. jak widac można się temu przeciwstawic i wygrać

Zbyt restrykcyjnie i bezrefleksyjnie przestrzegana tradycja jest opresją. Mimo pewnych starań rządu społeczeństwo Arabii Saudyjskiej nie umie porzucić starych nawyków i uprzedzeń. Taki wniosek nasuwa się po przeczytaniu tej króciutkiej książeczki, która jest trochę sposobem na zajrzenie do typowego arabskiego domu, a trochę publicystyką. Autorka lawiruje między trzymaniem się wpojonych zasad a nieśmiałą (w jej pojęciu bardzo odważną) próbą nieco poluzowania gorsetu nałożonego arabskim kobietom. Lektura tej książki pozwala trochę zrozumieć zamęt w głowie jaki wywołuje chęć bycia sobą w tradycjonalistycznym, nietolerancyjnym społeczeństwie.

Zbyt restrykcyjnie i bezrefleksyjnie przestrzegana tradycja jest opresją. Mimo pewnych starań rządu społeczeństwo Arabii Saudyjskiej nie umie porzucić starych nawyków i uprzedzeń. Taki wniosek nasuwa się po przeczytaniu tej króciutkiej książeczki, która jest trochę sposobem na zajrzenie do typowego arabskiego domu, a trochę publicystyką. Autorka lawiruje między trzymaniem...

Dzisiaj przychodzę do Was z moimi przemyśleniami na temat "Oszpeconej".

Tym razem nie przedstawię kilku faktów o autorce, gdyż to właśnie ona jest bohaterką książki. Rania jest młodą, piękną oraz inteligentną prezenterką telewizyjną. Praca ta jest spełnieniem jej marzeń, lecz także powodem koszmaru. Kobieta jest mężatką - jej mąż to człowiek o niespełnionych ambicjach, zaborczy, zazdrosny. Zawsze dostaje to czego chce. Gdy żąda od żony, aby zrezygnowała z pracy w telewizji, ta odmawia, co przynosi katastrofalne skutki...

Teraz opowiem trochę o moich wrażeniach. Po pierwsze książka ta jest mega optymistyczna, daje ogromną nadzieję. Niestety faktem jest, że wiele kobiet z krajów muzułmanskich nie ma takiej szansy, ich osobiste tragedie przechodzą bez echa. Podoba mi się również rekonstrukcja wydarzeń - przeżyć z dzieciństwa oraz młodości. Pozwala nam to na zapoznanie się z istotnymi faktami oraz podejmowanymi decyzjami. Czasami mam wrażenie, że główna bohaterka robiła wszystko, aby spotkał ją taki, a nie inny los. Działanie na przekór wszystkim - to dewiza młodej kobiety. Jest strasznie uparta, co w późniejszym czasie stanie się jej zaletą. Irytowało mnie również to, że pomimo wszelkich krzywd doznanych że strony męża, postanowiła mu wybaczyć i uwolnić od kary. Myślę, że Rania powinna wziąć pod uwagę fakt, że ten mężczyzna może skrzywdzić wiele innych kobiet. O tym powinna myśleć osoba, która pragnie lepszego życia dla kobiet.

Na sam koniec muszę dodać, że upór, przebojowość oraz spryt głównej bohaterki doprowadziły ją do celu. Historia ta jest zupełnie inna od podobnych. Inność ta polega na tym, że Rania była kobieta medialną. Tylko dzięki temu jej się udało. Jej popularność i uroda otworzyły drzwi, dzięki którym może walczyć o prawa kobiet. Chyba to jest w tym wszystkim najważniejsze.

Książkę przeczytałam w ramach wyzwania:

https://1.bp.blogspot.com/-IPlwbTChync/WYAuptvbmTI/AAAAAAAAEUY/AaAn0CHA5aY4vZDuUuOBNV9zN_gZRE-ogCLcBGAs/s1600/ol1.jpg

Dzisiaj przychodzę do Was z moimi przemyśleniami na temat "Oszpeconej".

Tym razem nie przedstawię kilku faktów o autorce, gdyż to właśnie ona jest bohaterką książki. Rania jest młodą, piękną oraz inteligentną prezenterką telewizyjną. Praca ta jest spełnieniem jej marzeń, lecz także powodem koszmaru. Kobieta jest mężatką - jej mąż to człowiek o niespełnionych ambicjach,...