Opowiadanie przedstawia ukraiński folklor, legendy oraz wiarę ukraińskich chłopów w piekielną magię.
Jak zwykle u Gogola mamy też kontekst obyczajowy i przedstawioną po mistrzowsku galerię różnych postaci.
Widzimy nierozgarniętego chłopa, jego urodziwą córkę, złośliwą i awanturną macochę dziewczyny oraz młodzieńców wypatrujących oczy za piękną panną, która jest świadoma swojej urody.
Ukraińcy, Cygani i Żydzi zjeżdżają na jarmark. Odnawiają się stare znajomości, wódka leje się strumieniami. Ktoś mówi, że widział na jarmarku czerwoną sukmanę i świńskie ryje, co oznacza obecność diabła. Miejscowa legenda głosi, że czerwona sukmana należała do diabła wygnanego z piekła, który z tęsknoty za domem, stał się nieokrzesanym hulaką i pijanicą. Aby mieć gotówkę na trunki, zastawił ową sukmanę u Żyda, ale zadeklarował, że wróci po nią za rok. Żyd jednak szybko sprzedał piekielną szatę, bo była bardzo szykowna. Diabelska sukmana miała jednak złą magiczną moc: kto posiadał choćby mały jej skrawek, ten niczego nie mógł sprzedać na jarmarku.
Czy diabeł wrócił do miasteczka, aby odzyskać swoją szatę? A może w ogóle go tam nie było? Kto i dlaczego podrzucał kawałki czerwonej sukmany pewnemu gospodarzowi? I czy na pewno szata diabła była czerwona? Kim był osobnik w białej sukmanie? I jak zakończyła się ta historia?
Jeśli chcecie poznać odpowiedzi na te i inne pytania, przeczytajcie tę krótką historię.

"Wij" podobał mi się dużo bardziej, niż to opowiadanie, ale może to kwestia przekładu. Niestety pani bibliotekarka w filii MBP wcisnęła mi wydanie "Jarmarku w Soroczyńcach" z 1956 roku i z przekąsem skomentowała, że literatura rosyjska jest teraz niechętnie czytana. No, aż mnie zapowietrzyło na to oświadczenie, pomyślałam: bibliotekarka - cenzorka się znalazła! A poza tym Gogol był Ukraińcem. Czyżby owa bibliotekarska wyrocznia o tym fakcie nie wiedziała?
To antyczne wydanie wydaje mi się podejrzane w kontekście komentarza owej magnificencji. Czy to była jej złośliwość ?🤢 Gogol i inni rosyjskojęzyczni klasycy wojny z Ukrainą nie wszczynali, więc wkrótce znowu poproszę ową paniusię o książki z tego działu.😁
Niech już wreszcie skończą ten nieszczęsny remont w bibliotece głównej, bo okropnie uwiera mnie ta zacofana filia i specyficzne "kompetencje" owej dziwnej bibliotekarki. 🥴

Przeczytane w ramach sierpniowego wyzwania czytelniczego LC: książka z elementami folkloru, magii i mitów.

Opowiadanie przedstawia ukraiński folklor, legendy oraz wiarę ukraińskich chłopów w piekielną magię.
Jak zwykle u Gogola mamy też kontekst obyczajowy i przedstawioną po mistrzowsku galerię różnych postaci.
Widzimy nierozgarniętego chłopa, jego urodziwą córkę, złośliwą i awanturną macochę dziewczyny oraz młodzieńców wypatrujących oczy za piękną panną, która jest świadoma...

"Beztroskie! Nawet bez dziecinnej radości, bez iskry współczucia, starowinki które tylko wódka, niby mechanik nakręcający swój automat, wprawia w jakieś podobieństwo ludzkiego ruchu, wolno kiwały podchmielonymi głowami i dreptały tanecznym krokiem za ochoczą gromadą, nawet nie podnosząc wzroku na młodą parę".

Właśnie dla takich opisów czyta się Gogola.

"Beztroskie! Nawet bez dziecinnej radości, bez iskry współczucia, starowinki które tylko wódka, niby mechanik nakręcający swój automat, wprawia w jakieś podobieństwo ludzkiego ruchu, wolno kiwały podchmielonymi głowami i dreptały tanecznym krokiem za ochoczą gromadą, nawet nie podnosząc wzroku na młodą parę".

Właśnie dla takich opisów czyta się Gogola.

Mało interesującą pozycja.

Mało interesującą pozycja.

Akcja dzieje się podczas jarmarku w Soroczyńcach. Historia intrygi syna Orchymi, który podstępem chce wyłudzić na żonę od chłopa Sołopyja Czerewyka, jego córkę, Paraskę. W grę wchodzi historia o diable.
Jak dla mnie - gogolowski przeciętniak. Pełno opisów otoczenia, których osobiście nie lubię.

Akcja dzieje się podczas jarmarku w Soroczyńcach. Historia intrygi syna Orchymi, który podstępem chce wyłudzić na żonę od chłopa Sołopyja Czerewyka, jego córkę, Paraskę. W grę wchodzi historia o diable.
Jak dla mnie - gogolowski przeciętniak. Pełno opisów otoczenia, których osobiście nie lubię.