"Król Elfów" w przekładzie Jadwigi Gamskiej-Łempickiej jest moim ulubionym, podobała mi się też interpretacja Szymborskiej. Żałuję, że nie mogę go przeczytać w oryginale.

"Król Elfów" w przekładzie Jadwigi Gamskiej-Łempickiej jest moim ulubionym, podobała mi się też interpretacja Szymborskiej. Żałuję, że nie mogę go przeczytać w oryginale.

To była prawdziwa przyjemność… powracać po latach do tej pięknej ballady, w której szara rzeczywistość i ciemna fantazja przeplatały się tak bardzo ze sobą, że aż do dzisiaj trudno mi jednoznacznie stwierdzić, co wydarzyło się „naprawdę”. Również z translatorskiej strony był to naprawdę interesujący materiał. Zapoznałam się tylko z przekładem Józefa Bohdana Zaleskiego czy Władysława Syrokomli, ale też Włodzimierza Lewika, Andrzeja Lama, Antoniego Libery, Jadwigi Gamskiej-Łempickiej czy Wisławy Szymborskiej. Każda z tych wersji opowiedziała te samą historię zupełnie innymi słowami. Czasami zmieniono budowę strof, niekiedy bawiono się z rymami, często też imię Króla Olch była zupełnie inna. Trzeba przyznać, że różnie się te wersje czytało i osobiście najlepszą płynność uzyskała pani Jadwiga. Jednak podziwiam każdego z tych tłumaczy za trud i duszę, którą włożył, by przedłożyć tę piękną perełkę na nasz język.

To była prawdziwa przyjemność… powracać po latach do tej pięknej ballady, w której szara rzeczywistość i ciemna fantazja przeplatały się tak bardzo ze sobą, że aż do dzisiaj trudno mi jednoznacznie stwierdzić, co wydarzyło się „naprawdę”. Również z translatorskiej strony był to naprawdę interesujący materiał. Zapoznałam się tylko z przekładem Józefa Bohdana Zaleskiego czy...

Świetna ballada z pięknym i niepowtarzalnym klimatem, charakterystycznym dla Goethego

Świetna ballada z pięknym i niepowtarzalnym klimatem, charakterystycznym dla Goethego

Nie znalazłem informacji, czy utwór był wydawany samodzielnie czy w jakimś zbiorze, więc oceniam jako pojedynczy tekst.

Bardzo dobra ballada wypełniona tym co w literaturze romantycznej najciekawsze czyli grozą i tajemniczością. Niesamowity klimat Niemieckiego folkloru połączonego z Skandynawskim. Chciałbym trochę bardziej otwartego kręgu interpretacyjnego.

Nie znalazłem informacji, czy utwór był wydawany samodzielnie czy w jakimś zbiorze, więc oceniam jako pojedynczy tekst.

Bardzo dobra ballada wypełniona tym co w literaturze romantycznej najciekawsze czyli grozą i tajemniczością. Niesamowity klimat Niemieckiego folkloru połączonego z Skandynawskim. Chciałbym trochę bardziej otwartego kręgu interpretacyjnego.

Wyzwanie LC 2020 na sierpień. Klasyk! To truizm, ale dobro jednak nie zawsze zwycięża. Zło, choć w oczywisty sposób przerażające, wciąż kusi. Nierzadko bardzo skutecznie. Ballada mroczna, głęboko metaforyczna, niepokojącą. Jako "Stygmat Śmierci", dobra do kontemplacji podczas dzisiejszej godziny "W".

Wyzwanie LC 2020 na sierpień. Klasyk! To truizm, ale dobro jednak nie zawsze zwycięża. Zło, choć w oczywisty sposób przerażające, wciąż kusi. Nierzadko bardzo skutecznie. Ballada mroczna, głęboko metaforyczna, niepokojącą. Jako "Stygmat Śmierci", dobra do kontemplacji podczas dzisiejszej godziny "W".

Ballada "Król Olch" została zawarta w dramacie "Rybaczka" z 1782 r., gdzie tytułowa bohaterka śpiewa ją w pierwszej scenie, kiedy czeka na powrót ojca i narzeczonego. Cały utwór jest utrzymany w atmosferze tajemniczości. Również zawarta jest tu ballada o wodniku.

W wierszu przedstawiono sytuację, w której dziecko widzi coś, czego ojciec nie widzi. Można to interpretować dwojako: albo syn widzi zjawisko rzeczywiste, którego ojciec nie widzi , albo po prostu majaczy i te wizje to złudzenia.

Sytuacje podobne do tej przedstawionej w balladzie zdarzają się naprawdę. (Że dzieci coś widzą, czego dorośli nie.) Przykładem jest ta strona:

https://www.ofeminin.pl/lifestyle/to-nas-kreci/czy-dzieci-moga-widziec-duchy-rozwiazujemy-te-misterna-zagadke/n8j3n25

Ballada "Król Olch" została zawarta w dramacie "Rybaczka" z 1782 r., gdzie tytułowa bohaterka śpiewa ją w pierwszej scenie, kiedy czeka na powrót ojca i narzeczonego. Cały utwór jest utrzymany w atmosferze tajemniczości. Również zawarta jest tu ballada o wodniku.

W wierszu przedstawiono sytuację, w której dziecko widzi coś, czego ojciec nie widzi. Można to interpretować...

Piękny utwór przeniknięty mroczną atmosferą.

Piękny utwór przeniknięty mroczną atmosferą.

Dziecko w malignie, wydaje mu się, że rozmawia z Królem Olch, ojciec pięknym poetyckim językiem je uspokaja. To jednak nie odnosi skutku..

Dziecko w malignie, wydaje mu się, że rozmawia z Królem Olch, ojciec pięknym poetyckim językiem je uspokaja. To jednak nie odnosi skutku..

Najpiękniej utwór prezentuje się w języku oryginalnym. Porusza, przeszywa i stanowi perfekcyjny manifest, można by rzec, epoki. Mistyczny klimat i świat przyrody przedstawiony w utworze podkreśla jego nastrój. Szkoda, że nie analizuje się "Króla Olch" powszechnie w szkołach.

Najpiękniej utwór prezentuje się w języku oryginalnym. Porusza, przeszywa i stanowi perfekcyjny manifest, można by rzec, epoki. Mistyczny klimat i świat przyrody przedstawiony w utworze podkreśla jego nastrój. Szkoda, że nie analizuje się "Króla Olch" powszechnie w szkołach.