Z pozoru może się wydawać nie ciekawa, nudna czy napisana prostym językiem dla dzieci i nie ukrywam, że jest to raczej książka dla młodszych, ale z biegiem wydarzeń muszę przyznać, że i mnie zaciekawiła. Przeczytałam ją, bo to mama wypożyczyła mi tą książkę z biblioteki, a ja ją potem wzięłam jak pojechałam do babci i po prostu no nie miałam tam żadnej innej książki do czytania. Gdyby nie to, to pewnie nigdy bym jej nie przeczytała.

Na początku szło mi jak po gruzie, bo nie byłam przekonana do tej książki, przeszkadzał mi ten prosty, trochę dziecięcy język jakim to było napisane. Lecz potem się przyzwyczaiłam, a akcja zaczęła być ciekawa i wciągająca. Pod koniec byłam wręcz zawiedziona, że autorka nie napisała kolejnej części, bo zakończenie wskazywało, że będzie coś dalej, choć muszę przyznać, że koniec książki nie był wielkim łał i rozwiązanie problemów okazało się trochę prymitywne, ale nie miejmy wysokich oczekiwań po książce dla młodszych czytelników. Gdyby książka była napisana językiem, bardziej młodzieżowym, mogła by się okazać całkiem fajna i wciągająca, no bo jest to po prostu książka dla młodszych dzieci z typowy zakończenie.

Z pozoru może się wydawać nie ciekawa, nudna czy napisana prostym językiem dla dzieci i nie ukrywam, że jest to raczej książka dla młodszych, ale z biegiem wydarzeń muszę przyznać, że i mnie zaciekawiła. Przeczytałam ją, bo to mama wypożyczyła mi tą książkę z biblioteki, a ja ją potem wzięłam jak pojechałam do babci i po prostu no nie miałam tam żadnej innej książki do...

Całkiem przyjemna fantastyka, choć uwierało mnie kilka pomysłów. Mała dziewczynka pozostawiona świadomie przez dorosłych na zimnie i w deszczu z samymi zwierzętami, bo ktoś miał wizję? Rozwiązanie przez nią konfliktu społeczności z dorosłą kobietą? Gdyby bohaterka była młodą dorosłą kobietą chyba bym przełknęła to bardziej, ale pomysł nawet niezły i język również w porządku.

Całkiem przyjemna fantastyka, choć uwierało mnie kilka pomysłów. Mała dziewczynka pozostawiona świadomie przez dorosłych na zimnie i w deszczu z samymi zwierzętami, bo ktoś miał wizję? Rozwiązanie przez nią konfliktu społeczności z dorosłą kobietą? Gdyby bohaterka była młodą dorosłą kobietą chyba bym przełknęła to bardziej, ale pomysł nawet niezły i język również w porządku.

Kraina Avagoh jest miejscem pełnym szczęścia i radości, a jej mieszkańcy nie znają kłamstwa, złości i wojny. Niestety to tylko pozory.
Pewnego dnia magia krainy słabnie i jedyną osobą, która może uratować Avagoh jest dziesięcioletnia Kasia. Dziewczynka wkracza do świata, gdzie ludzie są powierzchowni, wyrażają swoje emocje poprzez kolory i nie znają zasad zaufania, co jest głównym problemem.

Książka jest magiczna, pełna elfów, kolorów i bajkowych postaci. Początek i zakończenie przypominają "Alicję z Krainy Czarów".
Nie jest arcydziełem, ale przyjemnie się ją czyta. Przenosi czytelnika w świat przyjaźni, dobroci i przede wszystkim uczy zaufania. Występują ciekawi bohaterowie, a szczególnie marudny Gepard, o wielkim sercu. Książka jest głównie skierowana do młodszych czytelników, którzy mogą z niej wynieść wiele wartości.
Mam jedno zastrzeżenie odnośnie bohaterki, ponieważ zachowuje się zbyt dorośle, jak na swój wiek. Dziesięciolatka znająca się na ziołolecznictwie? Wątpliwa sprawa.
Książkę można spokojnie przeczytać dla odprężenia i umilić sobie dzień.

Kraina Avagoh jest miejscem pełnym szczęścia i radości, a jej mieszkańcy nie znają kłamstwa, złości i wojny. Niestety to tylko pozory.
Pewnego dnia magia krainy słabnie i jedyną osobą, która może uratować Avagoh jest dziesięcioletnia Kasia. Dziewczynka wkracza do świata, gdzie ludzie są powierzchowni, wyrażają swoje emocje poprzez kolory i nie znają zasad zaufania, co jest...

Księga Życzeń to wspaniała lektura dla dzieci.Uczy tolerancji,miłości i dobra.To wartości ,o których nie wolno nam zapomnieć.

Księga Życzeń to wspaniała lektura dla dzieci.Uczy tolerancji,miłości i dobra.To wartości ,o których nie wolno nam zapomnieć.

napisana lekko z humorem.opowiada o 10 letniej Kasi która przeżywa mnóstwo niesamowitych przygód. Naprawdę rewelacyjna

napisana lekko z humorem.opowiada o 10 letniej Kasi która przeżywa mnóstwo niesamowitych przygód. Naprawdę rewelacyjna

PRZECUDNA KSIĄŻKA !!! Bardzo mądra a jednocześnie napisana z humorem. O walce ze strachem, krzywdzącymi uprzedzeniami i pięknej przyjaźni. Dzieci z niecierpliwością czekały co wieczór na kolejny rozdział, a ja nie mogłam się powstrzymać i czytałam im więcej niż jeden ...

PRZECUDNA KSIĄŻKA !!! Bardzo mądra a jednocześnie napisana z humorem. O walce ze strachem, krzywdzącymi uprzedzeniami i pięknej przyjaźni. Dzieci z niecierpliwością czekały co wieczór na kolejny rozdział, a ja nie mogłam się powstrzymać i czytałam im więcej niż jeden ...

Dzisiaj coś o magii, elfach, kolorowych ludziach, jednorożcach, gepardzie, gronostaju oraz o najważniejszym bohaterze tej opowieści - małej Kasi.

Pewnego dnia 10-letnia Kasia siedziała sobie ze swoją mamą na polanie kiedy nagle stanął przed nią Elf o imieniu Astar. Zaczął jej wyjaśniać co się stało, mówił że ich kraina Avagon jest w niebezpieczeństwie, że słabnie w niej magia i ze tylko ona - Kasia - może odnaleźć zaginioną Księgę Życzeń.

Po długich naradach Kasia zgadza się pomoc mieszkańcom magicznej krainy. Czas w jej świecie zostaje zatrzymany, a ona zostaje przeniesiona do zaczarowanego miejsca gdzie kolorowi ludzie potrzebują jej pomocy.
Na początku ludzie kompletnie jej nie ufali ponieważ nie wyrażała kolorów, a przez to nikt nie wiedział co ona w danym momencie czuje. Jednak z czasem wszyscy zaczęli się do niej przekonywać. Kasia zaprzyjaźniła się nawet z wieloma ludźmi. Dzięki temu jej trudna wyprawa nie była aż tak straszna jak mogłoby się wydawać...

Kasia przeżyła bardzo wiele przygód. Czasem miłych, często nieco strasznych... Jednak udało jej się spełnić swoją misję. Taka mała dziewczynka potrafiła uratować magię, pomogła przy tym kilku ludziom, a wszystko z pomocą swoich nowych przyjaciół - towarzyszy podróży :)

Jest to bardzo pouczająca i jeszcze bardziej zaczarowana opowieść o pomocy, zaufaniu, przyjaźni, odwadze...
Tę książkę czytało mi się bardzo dobrze, strasznie mnie wciągnęła. Ciekawa historia małej, dzielnej dziewczynka, dużo magii, wiele fantazji. A co najbardziej mnie cieszy to fakt, ze ta książka najprawdopodobniej będzie miała dalszą część :)

Dzisiaj coś o magii, elfach, kolorowych ludziach, jednorożcach, gepardzie, gronostaju oraz o najważniejszym bohaterze tej opowieści - małej Kasi.

Pewnego dnia 10-letnia Kasia siedziała sobie ze swoją mamą na polanie kiedy nagle stanął przed nią Elf o imieniu Astar. Zaczął jej wyjaśniać co się stało, mówił że ich kraina Avagon jest w niebezpieczeństwie, że słabnie w niej...

Książka choć dla dzieci jest jednak trudna do zrozumienia,na szczęście jest jednak bardzo ciekawą pozycją literacką i choć jest przeznaczona dla młodszych czytelników to starsza osoba w granicy 13-14 lat z przyjemnością ją przeczyta.

Książka choć dla dzieci jest jednak trudna do zrozumienia,na szczęście jest jednak bardzo ciekawą pozycją literacką i choć jest przeznaczona dla młodszych czytelników to starsza osoba w granicy 13-14 lat z przyjemnością ją przeczyta.

Szczerze mówiąc książka mnie zawiodła. Przede wszystkim główna bohaterka wcale nie zachowuje się jak dziesięciolatek, raczej jak dużo starsza osoba. Poza tym akcja jest nużąca i nie podoba mi się świat avagoh. Ale to tylko moje zdanie.

Szczerze mówiąc książka mnie zawiodła. Przede wszystkim główna bohaterka wcale nie zachowuje się jak dziesięciolatek, raczej jak dużo starsza osoba. Poza tym akcja jest nużąca i nie podoba mi się świat avagoh. Ale to tylko moje zdanie.

Bardzo ciekawy świat magiczny, elfy i magiczne postaci.

Bardzo ciekawy świat magiczny, elfy i magiczne postaci.