Sama akcja na plus. Dewiacyjne fragmenty na minus. Część w ogóle można by pominąć bo co wnosi do akcji cukierkowy obraz patchworkowej rodziny właścicielki firmy jej córki i szefa ochrony firmy po uwolnieniu dziewczyny? Facet wychował się w Afryce zna realia nie mnie go by pouczać ale wiele rzeczy się nie trzyma kupy (np. Irańczycy szkolący sunnickich terrorystów).

Sama akcja na plus. Dewiacyjne fragmenty na minus. Część w ogóle można by pominąć bo co wnosi do akcji cukierkowy obraz patchworkowej rodziny właścicielki firmy jej córki i szefa ochrony firmy po uwolnieniu dziewczyny? Facet wychował się w Afryce zna realia nie mnie go by pouczać ale wiele rzeczy się nie trzyma kupy (np. Irańczycy szkolący sunnickich terrorystów).

Straszna! Bardzo lubię Wilbura , to jeden z moich ulubionych pisarzy , tym bardziej jestem zażenowana tą książką. Przykro mi , ze ktoś mógł sięgnąć po te książkę jako pierwszą tego autora. Zniechęci go skutecznie. Czytam tu takie komentarze niestety ... Proszę sięgnijcie po coś starszego ! To świetny pisarz . Był . Chyba już nie jest. W każdym razie ta książka jest naiwna, infantylna, zło i dobro przerysowane , dialogi głupie i nierealne, zreszta jak i zachowania bohaterów , seks i przemoc zawsze u niego była ale tutaj jest jakos tak do przesady. Cała historia nie trzyma się kupy. Ogromne rozczarowanie. Sensacja typu zabili go i uciekł .

Straszna! Bardzo lubię Wilbura , to jeden z moich ulubionych pisarzy , tym bardziej jestem zażenowana tą książką. Przykro mi , ze ktoś mógł sięgnąć po te książkę jako pierwszą tego autora. Zniechęci go skutecznie. Czytam tu takie komentarze niestety ... Proszę sięgnijcie po coś starszego ! To świetny pisarz . Był . Chyba już nie jest. W każdym razie ta książka jest naiwna,...

Infantylna, naiwna, czasem nudna. Dobre czytadło na relaks. Poza szczątkowymi informacjami o piratach afrykańskich nie wnosi nic odkrywczego, czego najbardziej mi w niej brakowało.

Infantylna, naiwna, czasem nudna. Dobre czytadło na relaks. Poza szczątkowymi informacjami o piratach afrykańskich nie wnosi nic odkrywczego, czego najbardziej mi w niej brakowało.

Dramat. Na szczęście był to audiobook - więc przynajmniej pobiegane było i pojechano na rowerze. 1. Nigdy więcej Mariana Opani jako lektora - maniera z która czyta jest żenująca i denerwująca. Poza tym widać, że w szkole był język francuski a nie angielski, bo czasami oczy mi się otwierały z wrażenia. Co do samej książki - nigdy więcej Wilbura S. Styl tureckiego serialu. Beznadzieja. Głupie, wulgarne i prostackie. Kto to kupuje??

Dramat. Na szczęście był to audiobook - więc przynajmniej pobiegane było i pojechano na rowerze. 1. Nigdy więcej Mariana Opani jako lektora - maniera z która czyta jest żenująca i denerwująca. Poza tym widać, że w szkole był język francuski a nie angielski, bo czasami oczy mi się otwierały z wrażenia. Co do samej książki - nigdy więcej Wilbura S. Styl tureckiego serialu....

"Zemsta jest potrawą bez smaku" a jednak jedni się w niej lubują, innych ciągnie aby jej skosztować. Czy było warto? Najlepiej samemu się przekonać. Ta książka to świat kontrastów z jednej strony sielskie życie, komfortowe, pełne miłości z drugiej brutalna walka o przetrwanie, pełna nienawiści, żądzy władzy i krwi.

"Zemsta jest potrawą bez smaku" a jednak jedni się w niej lubują, innych ciągnie aby jej skosztować. Czy było warto? Najlepiej samemu się przekonać. Ta książka to świat kontrastów z jednej strony sielskie życie, komfortowe, pełne miłości z drugiej brutalna walka o przetrwanie, pełna nienawiści, żądzy władzy i krwi.

OCENA-7/10 BARDZO DOBRA

Po przeczytaniu noty wydawniczej zamieszczonej na okładce książki pod tytułem „PIEKŁO NA MORZU” z dużą rezerwą zabrałem się do czytania kolejnej powieści Wilbura Smitha, bowiem miała ona poruszać między innymi wątki islamskich fundamentalistów, czy zagadnień terroryzmu, które w ostatnich latach są modnym i częstym tematem i to zarówno w prasie jak i telewizji oraz w Internecie, więc byłem niemal pewny, że przy tej powieści się wynudzę bo czegóż nowego mogę dowiedzieć się na ten temat.

Muszę przyznać iż Wilbur Smith mnie pozytywnie zaskoczył, jeżeli książką napisana jest z dużym rozmachem z ciekawą i przemyślaną fabułą, to nawet odgrzewane tematy w postaci współczesnego piractwa morskiego mogą wzbudzić zainteresowanie i być bardzo dobrą lekturą, tak stało się w przypadku tejże powieści, bowiem duża zasługa w tym autora i warto o tym wspomnieć.

Akcja powieści rozgrywa się w zatoce Adeńskiej, uznawanej za morze na Oceanie Indyjskim pomiędzy Jemenem i Etiopią i południowym brzegiem półwyspu Arabskiego, a Rogiem Afryki (Somalią). Ze względu na fakt iż wody Zatoki Adeńskiej są ujściem na Zachód dla paliw pochodzących z Zatoki Perskiej, jest to obecnie jeden z najbardziej ruchliwych na świecie szlaków żeglugowych.

Niestety, piractwo jest głównym problemem na tym obszarze , zwłaszcza dla małych łodzi i jachtów. Wiele źródeł międzynarodowych ostrzega jednostki pływające, aby unikała tej zatoki, ponieważ miały tu miejsce również porwania dużych tankowców przetrzymywanych dla okupu, nie obcym stał się tu także problem szeroko pojętego terroryzmu oraz zamachów bombowych, więc wydarzenia te w idealny sposób zostały wykorzystane przez autora w swojej powieści.

Niektóre opisy w powieści są drastyczne, autor nie szczędzi nam szczegółów tortur i dręczenia innych ludzi przez islamskich terrorystów, takie sceny budzą odrazę, świat ukazany przez Wilbura Smitha jest przerażający i brutalny ale prawdziwy, ukazujący zezwierzęcenie i bezwzględność ludzi. Dla zagorzałych fanatyków i wśród fundamentalistów życie nie znaczy po prostu nic. Piszę o tym ponieważ warto mieć świadomość, że ta książka zawiera takie opisy, które nie każdy z czytelników może zaakceptować, bo niektóre zdecydowanie przekraczają granice dobrego smaku. Wilbur Smith chciał z całą pewnością bez upiększeń pokazać ten brutalny świat widziany oczyma fanatycznych islamistów, którzy w imię Allaha czynią zło i krzywdzą innych.

Powieść warta przeczytania i poświęconego czasu, ale dla osób o stalowych nerwach, mamy tu do czynienia z bohaterami złymi i dobrymi najważniejsze że Ci drudzy dzięki swojej determinacji zwyciężą i tym optymistycznym akcentem pozwolę zakończyć sobie swoją krótką opinię o książce. Pozdrawiam wszystkich czytających:) Jack_

OCENA-7/10 BARDZO DOBRA

Po przeczytaniu noty wydawniczej zamieszczonej na okładce książki pod tytułem „PIEKŁO NA MORZU” z dużą rezerwą zabrałem się do czytania kolejnej powieści Wilbura Smitha, bowiem miała ona poruszać między innymi wątki islamskich fundamentalistów, czy zagadnień terroryzmu, które w ostatnich latach są modnym i częstym tematem i to zarówno w prasie jak i...

Koszmarny gniot. Nie czytać i trzymać z daleka od dzieci.
Połączenie sensacji z harlekinem i brudnym pornosem. Gościu powinien dostać dożywotni zakaz zbliżania się do maszyny do pisania. IMHO.

Koszmarny gniot. Nie czytać i trzymać z daleka od dzieci.
Połączenie sensacji z harlekinem i brudnym pornosem. Gościu powinien dostać dożywotni zakaz zbliżania się do maszyny do pisania. IMHO.

"Chamsin wiał od pięciu dni."

Burzliwa, sensacyjna akcja i tzw. "momenty" nie przysłaniają mi ogólnej wymowy tego dziełka. Mam wrażenie, że to rojenia sfrustrowanego sierżanta amerykańskiej armii, byłego komandosa w Iraku, który w okrągłą rocznicę ataku na WTC (książka wyszła w USA w 2011 roku) nie mogąc doczekać się zemsty za ów akt terroru, wywiera ją symbolicznie, mordując Arabów - terrorystów i piratów - przynajmniej w książce. Akcja jest opowiadana z punktu widzenia Hectora Crossa, jedynego człowieka (jak to bywa często w amerykańskim wydaniu),który może pognębić złych Arabów. Nie darmo nosi przecież symboliczne nazwisko - "krzyż". Tyle, że odpłaca swym wrogom wcale nie po chrześcijańsku, ale z wyjątkowym okrucieństwem i...zgodnie z prawem szariatu. W ogóle stosunek narratora do religii jest co najmniej niejednoznaczny i ambiwalentny: Cross, sam niewierzący, wytyka chrześcijaństwu, że jak dzisiejszy islam w wydaniu talibów, w średniowieczu było podobnie (?!) okrutne - na szczęście dziś staje się coraz bardziej "pokojowe", jak judaizm (sic!),shintoizm czy buddyzm. Rozumiem faceta, bo za szybki numerek z kochanką w świątyni shintō (ach, jakie to podniecające!) niczego by mu w Japonii pewnie nie ucięli, nawet gdyby ich tam nakryto na gorącym uczynku. O tak, dobre są religie pokojowe!
Jego stosunek do kobiet jest równie amerykański: nieco protekcjonalny (i pretensjonalny),bo kobiety potrzebują wyłącznie obrońcy - twardego faceta, który je osłoni przed złym światem, no i jeszcze fachowo, co oczywista, zaspokoi fizycznie. Przy czym wyobraźnia autora przy przedstawieniu pierwszej w książce sceny łóżkowej z udziałem 15-letniej Cayli, córki Hazel Bannock (głównej protagonistki i oczywiście miliarderki),karmi się najgorszego autoramentu pornolami. Ale, jak widać po rankingach, czytelnicy połykają wszystko z nie mniejszą przyjemnością, niż gwałcona Cayla... Bo przecież jak bije i poniża, to znaczy że kocha, prawda? Cóż, widać nie brakuje i wśród czytelników zwolenników lekturowego BDSMu.
Arabowie są źli, to już wiadomo, ale zdarzają się też dobrzy: to ci, którzy za pieniądze pomagają Amerykanom zabić tych złych. Że talibowie to ich bracia w wierze, a nawet realni bracia - autor się w takie psychologizmy już nie wdaje. Grunt, że popierają właściwą stronę - i tak przecież zginą, żeby dobry biały mógł się rozkoszować swym luksusem. Ważne tylko, że - jak zwykle w Hollywood - wszystko skończy się happy endem.
Żałosna wydmuszka. Żałosna zemsta... Zapomina się o książce, zanim się ją dokończy czytać.
Uwaga: powieść zawiera lokowanie całej masy nikomu niepotrzebnych, luksusowych produktów (firmowe latarki, noże ze stali damasceńskiej, łodzie, rolexy, alkohole, moda itp. - wszystko to opisywane jest z wyszczególnieniem pełnej nazwy modelu i firmy z jakimś rosyjskim, nowobogackim przekonaniem, że marka powinna być z daleka widoczna, by było można skutecznie przyszpanować).
Zawiera też sceny przemocy i pornografię.

P.S. Dałem aż 3 gwiazdki, bo się szybko czyta, a oceniałem w kategoriach rozrywki. Mało mnie nie rozerwało - ze śmiechu.

"Chamsin wiał od pięciu dni."

Burzliwa, sensacyjna akcja i tzw. "momenty" nie przysłaniają mi ogólnej wymowy tego dziełka. Mam wrażenie, że to rojenia sfrustrowanego sierżanta amerykańskiej armii, byłego komandosa w Iraku, który w okrągłą rocznicę ataku na WTC (książka wyszła w USA w 2011 roku) nie mogąc doczekać się zemsty za ów akt terroru, wywiera ją symbolicznie,...

Książki Wilbura Smitha dzielę osobiście na dwie kategorie. Pierwsza to ciekawe opowieści z wartką akcją, sporą dozą realizmu i niemożnością oderwania się od lektury i druga to opowieści z lekko naiwną fabułą gdzie zło i dobro jest straszliwie przerysowane a na koniec mamy zwycięstwo dobra niczym w bajce dla małych dzieci. Ta pozycja to był mix pierwszego stylu z drugim ale z większym wskazaniem na ten drugi (niestety). Na dodatek tytuł jest trochę mylący bo sugeruje, że powieść w większości będzie odbywała się na wodzie a tutaj tak nie jest.
Mimo wszystko jednak książka ma to coś co spowoduje, że wielu czytelnikom się spodoba tzn. strona za stroną ucieka tak szybko, że ani się obejrzycie a tu będzie już koniec. Tak, to jest lekka i łatwa opowiastka z zakończeniem w stylu "a potem żyli długo i szczęśliwie" ale warto sobie ją przeczytać. Choćby po to żeby przekonać się jak to dobro tryumfuje nad złem. A to przecież lubimy, prawda? :)

Książki Wilbura Smitha dzielę osobiście na dwie kategorie. Pierwsza to ciekawe opowieści z wartką akcją, sporą dozą realizmu i niemożnością oderwania się od lektury i druga to opowieści z lekko naiwną fabułą gdzie zło i dobro jest straszliwie przerysowane a na koniec mamy zwycięstwo dobra niczym w bajce dla małych dzieci. Ta pozycja to był mix pierwszego stylu z drugim ale...

mroczny wciągający thriller

mroczny wciągający thriller