Jestem już dużą dziewczynką, ale ciągle lubię bajki. Nadal je czytam i czuję z tego przyjemność. I chyba już tak pozostanie na zawsze. Wracam do książek z dzieciństwa, ale i sięgam po nowe publikacje pełne bajek. Taką właśnie lekturą jest książka Pani Elżbiety Białkowskiej "Bajki z leśnych pamiętników".
Niewielka objętościowo niesie ze sobą mądrą i dającą do myślenia treść. Bohaterami bajek są zwierzęta. I te małe i te duże. Sięgając po tę książeczkę przeczytamy o sroce, kozicy, niedźwiedziach, lisach, czaplach,osach. Zwierzątka są ożywione, mają własny świat wzorowany na ludzkich - posiadają cechy charakterystyczne dla swego gatunku, jak i ludzkie. Ci bohaterowie mają swoje wady i zalety, przeżywają różne sytuacje - zarówno te zabawne , jak i te smutne. Mają problemy i radości, kłopoty, wzloty i upadki. A wszystko po to, by ukazać Czytelnikowi nasze ludzkie blaski i cienie, które tym razem są nadane zwierzakom. Każda z zamieszczonych bajek ma jakiś morał, niesie pewne przesłanie, czegoś uczy, coś krytykuje, a coś wychwala. Każdy zamieszczony utwór jest pouczający, niesie jakąś życiową mądrość.
Książeczka czyta się znakomicie. A same bajki przypomniały mi bajki mistrza Krasickiego. Tak, tak Autorka napisała swoje utwory w stylu podobnym i dobrze jej się to udało. Mimo, że jestem dorosła nie nudziłam się w bajkowym świecie, przeżyłam fajną przygodę i polecam tę lekturę zarówno dzieciom, jak i ich rodzicom. Troszkę szkoda tylko, że zamieszczone w książce ilustracje nie są kolorowe. Tu musi pomóc wyobraźnia. Polecam na długie, zimowe wieczory.

Jestem już dużą dziewczynką, ale ciągle lubię bajki. Nadal je czytam i czuję z tego przyjemność. I chyba już tak pozostanie na zawsze. Wracam do książek z dzieciństwa, ale i sięgam po nowe publikacje pełne bajek. Taką właśnie lekturą jest książka Pani Elżbiety Białkowskiej "Bajki z leśnych pamiętników".
Niewielka objętościowo niesie ze sobą mądrą i dającą do myślenia...