W swoim dziele Robert Austin Markus, przedstawia pontyfikat Grzegorza, sprawowanym przez niego w ramach struktury Imperium i Kościoła cesarskiego, a także jego papieską aktywnością na obrzeżach cesarstwa, gdzie nakładały się jeszcze wpływy barbarzyńskiej Europy, oraz w okupowanej przez Longobardów Italii. W mniejszym stopniu porusza kwestie Franków, Anglów i Afryki. Autor z pewnością włożył sporo trudu w napisanie tej książki i jest ona rzetelna. Jednak moim zdaniem jest wyjątkowa nudna. Nie do końca mnie ten temat jara, bardziej spodziewałem więcej informacji na temat samego papieża. Niestety po prostu niewiele o nim wiadomo i w zasadzie jedynymi źródłami na jego temat są jego listy i homilie. Jeszcze dosyć nieszczęśliwie Robert Markus na początku książki, wprowadza czytelnika w poglądy papieża, co wiąże się z filozofią katolicką. Jednakże nie mam wątpliwości, że znawcy tematu, będą ukontentowani pozycją.

W swoim dziele Robert Austin Markus, przedstawia pontyfikat Grzegorza, sprawowanym przez niego w ramach struktury Imperium i Kościoła cesarskiego, a także jego papieską aktywnością na obrzeżach cesarstwa, gdzie nakładały się jeszcze wpływy barbarzyńskiej Europy, oraz w okupowanej przez Longobardów Italii. W mniejszym stopniu porusza kwestie Franków, Anglów i Afryki. Autor z...

Słaba biografia nadzwyczajnego papieża. Początek to rozważania części myśli Grzegorza. Później autor przechodzi do papieskiej polityki. Grzegorz jako papież podpisywał się tytułem Sługa Sług Bożych, w kontraście do tytułu patriarchy powszechnego - używanego przez patriarchę Konstantynopola. Podkreślał znaczenie Biblii - jako światła na drodze człowieka. Był papieżem, który działał w ramach Cesarstwa Bizantyjskiego. I sam siebie określał jako "męża szczerego i prostego" - w nawiązaniu do Hi 1,1 Rz 16,19 i Mt 10,16 w odpowiedzi na zarzuty o bycie takim, czyli - głupcem. Uważał Rzym za jedyną "Stolicę Apostolską", a papieża za "wikariusza Piotra, księcia apostołów". Nakazywał też zamienianie pogańskich świątyń w kościoły katolickie. Książce brakuje przejrzystości i pomija też wiele, dla mnie interesujących spraw. Podobało mi się zdanie porównujące Kościół do systemu nawadniającego. Rzeczywiście susza, jest oznaką Gniewu Bożego.

Słaba biografia nadzwyczajnego papieża. Początek to rozważania części myśli Grzegorza. Później autor przechodzi do papieskiej polityki. Grzegorz jako papież podpisywał się tytułem Sługa Sług Bożych, w kontraście do tytułu patriarchy powszechnego - używanego przez patriarchę Konstantynopola. Podkreślał znaczenie Biblii - jako światła na drodze człowieka. Był papieżem, który...

Autorowi książki udało się bardzo dobrze zebrać w jedną całość wiele różnych aspektów życia i działalności św. Grzegorza Wielkiego (590-604). Poświęcił dużo miejsca kulturze intelektualnej jego samego i jego epoki, przedstawił też jego aktywność duszpasterską, którą należy chyba uznać za najistotniejszą. Markus podjął też takie rzadko omawiane tematy, jak zarządzanie majątkami ziemskimi Kościoła, czy stosunek papiestwa do Konstantynopola (kluczowa kwestia dla zrozumienia spraw kościelnych przełomu VI i VII wieku). Chętnie poczytałbym więcej o spuściźnie literackiej Grzegorza, ale Autor skupił się zdecydowanie bardziej na vita, a nie na scripta. Z całą jednak pewnością jest to bardzo dobra książka o wczesnym średniowieczu/późnym antyku.

Tomasz Babnis

Autorowi książki udało się bardzo dobrze zebrać w jedną całość wiele różnych aspektów życia i działalności św. Grzegorza Wielkiego (590-604). Poświęcił dużo miejsca kulturze intelektualnej jego samego i jego epoki, przedstawił też jego aktywność duszpasterską, którą należy chyba uznać za najistotniejszą. Markus podjął też takie rzadko omawiane tematy, jak zarządzanie...