Nie jest to łatwa lektura, zwłaszcza dla tych dla których materialne aspekty życia mają priorytet. Każdy powinien czasami zatrzymać się, i zagłębić w siebie, w swojego ducha. Poznać siebie i stać się lepszym, lub lepiej żyć bardziej świadomie...

Polecam tym dla których życie jest czymś więcej...

Nie jest to łatwa lektura, zwłaszcza dla tych dla których materialne aspekty życia mają priorytet. Każdy powinien czasami zatrzymać się, i zagłębić w siebie, w swojego ducha. Poznać siebie i stać się lepszym, lub lepiej żyć bardziej świadomie...

Polecam tym dla których życie jest czymś więcej...

Opisywałam tę książkę tuż przed świętem Wielkiej Nocy, ale do czasu Zesłania Ducha ten czas dla chrześcijanina trwa, więc:

Jeszcze jedną książkę Indusa, jezuity De Mello chcę przedstawić, w sumie po to, by zaistniał dziś tu temat Zmartwychwstania Chrystusa, by coroczne święto nie było tylko dniem wolnym od pracy, by nie królowało w nim tylko smaczne jedzenie, szukanie ucieczki w filmach, ale by można było poczuć Ducha powstania ze śmierci, przejścia od rozpaczy do nadziei, od zwątpienia do wiary, od samotności do poczucia, że kocham i jestem kochana. Dla tych, którzy w to uwierzą przez Boga.


Książka de Mello to ćwiczenia ku lepszemu poznaniu siebie. I ku zmianie, bo ją właśnie rozpoczyna poznanie. Jak pisze on sam - od umysłu do zmysłów, od myśli do wyobraźni i uczuć, a następnie do Milczenia.

Książkę podzieloną na części zatytułowane:
Rzeczywistość,
Odnowa,
Chrystus,
Życie,
Miłość,
Milczenie

( a w ramach ich takie podtematy do ćwiczeń duchowych jak:
Obcy,
Ciemność,
Poddanie się,
Obietnica,
Żebrak,
Zachwyt,
Okno,
Światło,
Poświęcenie itd),

rozpoczyna ją rozdział zatytułowany:

ZAKOŃCZENIE

"Wyobrażę sobie, że dzisiaj mam umrzeć".

Dalej de Mello proponuje nam spisanie czegoś w rodzaju testamentu, który zawrze:

"Rzeczy, które lubiłem w życiu

- których smakowałem...

- na które patrzyłem...


- których zapach czułem...

- które słyszałem...

- których dotykałem...

Przeżycia, które ceniłem....

Idee, które mnie wyzwoliły...

Mniemania, które odrzuciłem...
Przekonania, na których budowałem swoje życie...

Sprawy, dla których żyłem...
Ryzyko, na jakie się wystawiałem...
Cierpienia, które mnie zahartowały...
Wpływy, które ukształtowały moje życie (osoby, zajęcia, książki, wydarzenia)
Teksty, które rzuciły światło na moją drogę...
To, czego w życiu żałuję...
Moje życiowe osiągnięcia...
Osoby mające szczególne miejsce w moim życiu...
Pragnienia, które się nie spełniły..."

Na ile pasuje mi taka wyliczanka? Na ile cieszy mnie takie systematyzowanie? Skojarzone ze złotymi myślami z dzieciństwa, wczesnej młodości, ale i z CV. A z drugiej strony, gdyby ruszyć w taką podróż po słowach, aby dojść do milczenia?

Kopiuję mój post blogu valley-of-dance.blog.onet.pl i strony nietylkoindie.pl (tam z ilustracjami)

Opisywałam tę książkę tuż przed świętem Wielkiej Nocy, ale do czasu Zesłania Ducha ten czas dla chrześcijanina trwa, więc:

Jeszcze jedną książkę Indusa, jezuity De Mello chcę przedstawić, w sumie po to, by zaistniał dziś tu temat Zmartwychwstania Chrystusa, by coroczne święto nie było tylko dniem wolnym od pracy, by nie królowało w nim tylko smaczne jedzenie, szukanie...

Słuchałem jako audiobooka. Bardzo ciekawie zrobionego. Poruszyła fundamenty moich poglądów na życie, na świat, na relację z Bogiem. Zdecydowanie lektura nie dla każdego.

Słuchałem jako audiobooka. Bardzo ciekawie zrobionego. Poruszyła fundamenty moich poglądów na życie, na świat, na relację z Bogiem. Zdecydowanie lektura nie dla każdego.