W autobiograficznej książce Ewa Morelle (w latach 60. Frykowska, znana modelka, ówczesna celebrytka i skandalistka) opisuje kilka lat swojego burzliwego życia, w tym historię swojego krótkiego małżeństwa z Wojciechem Frykowskim, współpracownikiem i bliskim znajomym Romana Polańskiego, zamordowanym w jego willi w Kalifornii przez sektę Mansona wraz z kilkoma innymi osobami.
Autorka w swoich młodych latach czerpała z życia pełnymi garściami, ciągle przemieszczała się pomiędzy Łodzią i Warszawą, gdzie poznała wówczas wielu młodych twórców (a potem uznanych w kraju, Europie i na świecie - poetów, pisarzy, aktorów, reżyserów i operatorów),których początki karier i liczne związki uczuciowe opisała w książce szczerze i z dużą odwagą. Wprawdzie nie używa nazwisk, tylko nadaje im pseudonimy (Napoleon, Mistrz, Piosenkarz Cygański, Poetka, Producent, Syberyjska Lala...),ale i tak w większości łatwo się domyślić o kogo chodzi.
Według autorki ten czas opisany przez nią jako tytułowe "słodkie życie", to okres nieustannych szalonych zabaw, wielodniowych mocno zakrapianych balang, licznych przypadkowych związków, zdrad i wymieniania się partnerami. A miejsca akcji: od łódzkich slumsów, warszawskich kawalerek, przez obóz cygańskiej arystokracji, po najbardziej luksusowe hotele i apartamenty Londynu, Paryża, Berlina, Monte Carlo.
Książka ciekawa, choć chaotyczna, barwna i sensacyjna, jak autorka i jej życie.






W autobiograficznej książce Ewa Morelle (w latach 60. Frykowska, znana modelka, ówczesna celebrytka i skandalistka) opisuje kilka lat swojego burzliwego życia, w tym historię swojego krótkiego małżeństwa z Wojciechem Frykowskim, współpracownikiem i bliskim znajomym Romana Polańskiego, zamordowanym w jego willi w Kalifornii przez sektę Mansona wraz z kilkoma innymi osobami.
Autorka w swoich młodych latach czerpała z życia pełnymi garściami, ciągle przemieszczała się pomiędzy Łodzią i Warszawą, gdzie poznała wówczas wielu młodych twórców (a potem uznanych w kraju, Europie i na świecie - poetów, pisarzy, aktorów, reżyserów i operatorów),których początki karier i liczne związki uczuciowe opisała w książce szczerze i z dużą odwagą. Wprawdzie nie używa nazwisk, tylko nadaje im pseudonimy (Napoleon, Mistrz, Piosenkarz Cygański, Poetka, Producent, Syberyjska Lala...),ale i tak w większości łatwo się domyślić o kogo chodzi.
Według autorki ten czas opisany przez nią jako tytułowe "słodkie życie", to okres nieustannych szalonych zabaw, wielodniowych mocno zakrapianych balang, licznych przypadkowych związków, zdrad i wymieniania się partnerami. A miejsca akcji: od łódzkich slumsów, warszawskich kawalerek, przez obóz cygańskiej arystokracji, po najbardziej luksusowe hotele i apartamenty Londynu, Paryża, Berlina, Monte Carlo.
Książka ciekawa, barwna i sensacyjna, jak autorka i jej życie.

W autobiograficznej książce Ewa Morelle (w latach 60. Frykowska, znana modelka, ówczesna celebrytka i skandalistka) opisuje kilka lat swojego burzliwego życia, w tym historię swojego krótkiego małżeństwa z Wojciechem Frykowskim, współpracownikiem i bliskim znajomym Romana Polańskiego, zamordowanym w jego willi w Kalifornii przez sektę Mansona wraz z kilkoma innymi osobami....

Smakuję "Powrót do bezsennych nocy" Józefa Hena i w pewnym momencie wspomina, jak w łódzkiej "Honoratce" poznał Ewę Frykowską.Dalsze delikatne napomknienia sugerują jakiś bliski związek.Przejrzałem "Słodkie życie",autobiografię p.Ewy.Jak sama cały czas podkreśla,nie była pruderyjna i takie były czasy.Ile w tych wspomnieniach jest prawdy?.Głośne nazwiska,dziwki,pijaństwo.Nie wyglądało to radośnie.Może kładła się mocno na tym pokoleniu trauma II Wojny Światowej?

Smakuję "Powrót do bezsennych nocy" Józefa Hena i w pewnym momencie wspomina, jak w łódzkiej "Honoratce" poznał Ewę Frykowską.Dalsze delikatne napomknienia sugerują jakiś bliski związek.Przejrzałem "Słodkie życie",autobiografię p.Ewy.Jak sama cały czas podkreśla,nie była pruderyjna i takie były czasy.Ile w tych wspomnieniach jest prawdy?.Głośne nazwiska,dziwki,pijaństwo.Nie...

Autorka przedstawia obraz środowiska artystycznego w latach 60-tych, jest to jednak obraz bardzo subiektywny. Miałam czasem wrażenie, że pani Morelle chce na niektórych wyładować swoje frustracje. Sama niestety była w tym światku tylko i wyłącznie panienką lekkich obyczajów do towarzystwa. Naprawdę nie ma się czym chwalić. Jeżeli kogokolwiek źle przedstawiła to przede wszystkim siebie. Poza tym wartość literacka jej dzieła jest wątpliwa. Natomiast cztery gwiazdki daję za to, że autorka przedstawiła nam w sposób bardzo realistyczny obraz życia środowiska artystycznego lat 60-tych w Polsce i na emigracji.

Autorka przedstawia obraz środowiska artystycznego w latach 60-tych, jest to jednak obraz bardzo subiektywny. Miałam czasem wrażenie, że pani Morelle chce na niektórych wyładować swoje frustracje. Sama niestety była w tym światku tylko i wyłącznie panienką lekkich obyczajów do towarzystwa. Naprawdę nie ma się czym chwalić. Jeżeli kogokolwiek źle przedstawiła to przede...

Pewnego pięknego poranka oglądałam sobie Pytanie na śniadanie/może jekieś inny śniadaniowy Badziewiak/Zobaczyłam na ekranie piękną mimo swojego wieku kobietę.Była to Ewa Morelle.Kobieta z bujną,acz ciekawą przeszłością.Modelka,po trochu aktorka,pierwsza kobieta wamp lat sześdziesiątych,celebrytka tamtych lat.Dziewczyna bezpruderyjna,no i co najważniejsze pierwsza żona Wojtka Frykowskiego/operatora zamordowanego w willi Polańskiego przez bandę Mansona/i babcia naszej ślicznej Fryteczki.
Z uśmiechem na twarzy i lekkim przymrużeniem oka pani Ewa opowiadała o swojej książce pt Słodki smak życia.Narobiła ta książka sporo szumu w tzw artystycznym światku ,ukazując prawdziwe życie znanych nam doskonale osób z pierwszych stron gazet w przaśnych czasach PRLu.
Oj działo się wtedy działo i niech nikt nie mówi,że wtedy to było cnotliwie i bogobojnie,a teraz" świat ku zagładzie idzie"
Dorwałam się do tej książeczki i połknęłam ją w krótkim czasie.Plejada barwnych postaci,które mimo ,że nie są ukazane pod swoimi własnymi nazwiskami tylko nazwane są dość groteskowo.Nazwiska ich naprawdę bez trudu można sobie dopasować.Np poetka-A Osiecka,ReżyserJezry Skolimowski,Poeta Jerzy Kosiński czy wreszcie Napoleon-Roman Polański,Mistrz-Andrzej Wajda.Andrzej Kondratiuk jako Syberyjska Lala i wiele innych postaci tamtych lat.Książka jest naprawdę fajna.Lektura lekka i przyjemna.
Fantastyczna odskocznia od kłopotów dnia codziennego.Po przeczytaniu jej można sobie w duchu pomyśleć-o nie też mieli klawe życie!
Teraz wiem po kim Agnieszka Frykowska odziedziczyła nie tylko urodę.

Pewnego pięknego poranka oglądałam sobie Pytanie na śniadanie/może jekieś inny śniadaniowy Badziewiak/Zobaczyłam na ekranie piękną mimo swojego wieku kobietę.Była to Ewa Morelle.Kobieta z bujną,acz ciekawą przeszłością.Modelka,po trochu aktorka,pierwsza kobieta wamp lat sześdziesiątych,celebrytka tamtych lat.Dziewczyna bezpruderyjna,no i co najważniejsze pierwsza żona...