Whitehead stworzył całościową, naukową, a ponadto estetycznie piękną koncepcję wszechświata, w której znalazł miejsce również dla Boga, jako siły ograniczającej wszechmożliwość. Ograniczenie wpisane w naturę rzeczy pozwalałoby – według pomysłu W. - tworzyć się konkretnym indywidualnym zaistnieniom (rzeczom, zjawiskom etc...) charakteryzującym się skończoną wartością (albo raczej wartość byłaby tym, co te zaistnienia określa).

Autor wprowadza w samą ideę nauki z punktu widzenia kultury ujętej całościowo oraz z wykorzystaniem analogii do natury. Książka nie jest gruba, ale jest przesycona treścią opierającą się na monumentalnej myśli wybitnego matematyka, myśli zdumiewającej i trudnej do ogarnięcia.

Jednym z ciekawszych postulatów Whiteheada jest ten skierowany do naukowców, aby nie zamykali się w wąskich dziedzinach dla podniesienia wydajności idącej wraz z profesjonalizacją, ale otworzyli się na inne, łącznie ze sztuką, filozofią i religią, ponieważ wszechświat ma charakter organizmu, a te ostatnie dziedziny właśnie dają taki szeroki, intuicyjny, całościowy obraz świata, którego brak naukom ścisłym. Intuicja i wrażliwość, a także zmysł kompozycji, estetyki powinny być – według Whiteheada - poważnie traktowane w badaniu wszechświata.

Whitehead stworzył całościową, naukową, a ponadto estetycznie piękną koncepcję wszechświata, w której znalazł miejsce również dla Boga, jako siły ograniczającej wszechmożliwość. Ograniczenie wpisane w naturę rzeczy pozwalałoby – według pomysłu W. - tworzyć się konkretnym indywidualnym zaistnieniom (rzeczom, zjawiskom etc...) charakteryzującym się skończoną wartością (albo...