Zbiór fabularyzowanych zadań z logiki. Bardzo polecam!

Zbiór fabularyzowanych zadań z logiki. Bardzo polecam!

Pod szyldem "zagadek logicznych" umieszcza się czasem zagadki bazujące na językowej sztuczce lub o rozwiązaniu, którego nie da się wymyślić bez "olśnienia", a zatem nie mające wiele wspólnego z logiką matematyczną. "Jaki jest tytuł tej książki?" jest zaprzeczeniem takiego podejścia i daje czytelnikowi nie tylko pierwszej klasy logiczne zagadki (pisane już pełnoprawnie, bez cudzysłowu),ale o wiele, wiele więcej.

Początkowe problemy to znane już chyba wszystkim miłośnikom zagadek (choć prawdopodobnie mniej znane w 1978 roku) pytania o portret "człowieka, który jest synem mojego ojca" czy koloru niedźwiedzia w miejscu, z którego każda droga prowadzi na południe. Jednak to tylko rozgrzewka, po której przechodzimy do zadań wymagających zastosowania elementarnej logiki zdań i wyciągania wniosków z podanych informacji. Zadania umieszczone są w różnych sceneriach - towarzyszymy Alicji w Lesie Zapomnienia, przybywamy na wyspę łotrów i rycerzy, rozmawiamy z mieszkającymi w Transylwanii wampirami i ludźmi - i są ze sobą powiązane narracyjnie (tworząc opowieści, jak opowieść o trzecim bliźniaku w Krainie Czarów) oraz treściowo: często do rozwiązania kolejnej zagadki przydaje się rozwiązanie poprzedniej lub pewne "rozeznanie" czytelnika w funkcjonowaniu świata, w którym się aktualnie znajduje. Taki układ wciąga czytelnika (i dowodzi, że matematyka nie musi być "sucha" i można do niej wplatać narrację),ale przede wszystkim sprawia, że nawet najtrudniejsze zagadki - a poziom trudności z czasem wzrasta - da się rozwiązać, mając do dyspozycji podpowiedzi w postaci rozwiązań zadań pośrednich. Autor doskonale dobiera zadania tak, aby prowadziły do odkrywania "zasad ogólnych", przydatnych w zadaniach trudniejszych i wskazuje je w rozwiązaniach, które warto czytać mimo samodzielnego uporania się z zadaniem. Dodajmy, że reguły funkcjonowania każdego ze światów są podane precyzyjnie (około dwa, trzy razy zdarza się, że tłumaczenie wprowadza pewną dwuznaczność) tak, że mimo wprowadzania różnorodnych elementów urozmaicających zadania czytelnik zawsze wie, które z nich obowiązują w każdej z zagadek.

Ale odkrywanie winnych przestępstw czy znajdowanie twórców pięknych szkatułek poprzez działania na zdaniach logicznych (znajomość i pewna wprawa w operowaniu symbolami logicznymi pomaga, nie jest jednak konieczna; autor wprowadza wszystko, co jest niezbędne do zrozumienia zagadek i rozwiązań, na przykład pojęcie równoważności zdań) to nie wszystko, co przygotował dla nas autor. Po trochę dziwnym rozdziale składającym się z anegdot, w większości niezbyt związanych z logiką czeka nas najpierw lekcja na temat paradoksów, zaplanowana tak, aby zagadki z wcześniejszych rozdziałów stały się przykładami, a następnie - uwaga - twierdzenie Gödla o niezupełności, wytłumaczone za pomocą wysp z łotrami, rycerzami i klubami! Jest to niesamowicie przystępne podanie ważnego kawałka zaawansowanej logiki matematycznej, tematu, który nawet studentowi matematyki może sprawić niemałą trudność, wspaniałe ukoronowanie drogi przez logikę elementarną. Po ukończeniu lektury czytelnik nie tylko wie, czym jest implikacja i jak wnioskować z danych zdań logicznych, ale zna jedno z najważniejszych twierdzeń logiki matematycznej. Wszystko na przykładach rozwiązywanych samodzielnie lub z pomocą autora.

Książkę polecam miłośnikom logicznych zagadek (zagadki "z narracją" będą doskonałą zabawą),jako ćwiczenie rachunku zdań logicznych (poważnie, fragmenty powinny być w materiałach dla uczniów i studentów) oraz... wszystkim, którzy pragną zrozumieć istotę twierdzenia Gödla. Prawdopodobnie nie każdy czytelnik przebrnie przez każdą stronę, nie każdy będzie widzieć potrzebę uogólniania pewnych własności, ale to tylko znaczy, że każdy znajdzie w książce coś, co będzie dla niego wyzwaniem.


Jeden detal: zdobywanie "ręki panny" poprzez rozwiązanie zagadek, w tym ręki królewny poprzez rozwiązywanie zagadek króla można by jednak przeformułować tak, żeby kobiety były podmiotem, a nie przedmiotem. Chyba że w późniejszych wydaniach to zmieniono.

Pod szyldem "zagadek logicznych" umieszcza się czasem zagadki bazujące na językowej sztuczce lub o rozwiązaniu, którego nie da się wymyślić bez "olśnienia", a zatem nie mające wiele wspólnego z logiką matematyczną. "Jaki jest tytuł tej książki?" jest zaprzeczeniem takiego podejścia i daje czytelnikowi nie tylko pierwszej klasy logiczne zagadki (pisane już pełnoprawnie, bez...

Bardzo fajna książka, a późniejsze zagadki są dosyć trudne.

Bardzo fajna książka, a późniejsze zagadki są dosyć trudne.