Trudno mi o obiektywizm, jeśli chodzi o książki z cyklu "Monstrrrualna Erudycja" (jak również te z pokrewnej serii "Strrraszna Historia"). Dawno temu, kiedy - jeszcze mieszcząc się w grupie docelowej - czytałam je po raz pierwszy, były niezrównanym źródłem ciekawej wiedzy z dziedzin różnych oraz niebanalnego, pozbawionego infantylizmu poczucia humoru. Okazuje się, że po latach nadal świetnie "wchodzą", bawiąc i wciągając nawet dorosłego odbiorcę. Czytane po raz kolejny albo po raz pierwszy, bo nie wszystkie tytuły udało mi się zdobyć za młodych lat. Do tej drugiej kategorii należy właśnie książka "Kosmos, gwiazdy i zakichani kosmici". Dla osób, które od dawna interesują się astronomią, ta pozycja nie będzie raczej niczym odkrywczym - ale dla wszelakiej maści początkujących, niezależnie od wieku, może być smaczną pigułką najbardziej podstawowej (i najciekawszej) wiedzy o Układzie Słonecznym i okolicach. Różnorakie zagadnienia opisane w formie przystępnych, śmiesznych, często fabularyzowanych przykładów, z towarzyszeniem zabawnych postaci, eksperymentów do wykonania w domu i detali, o których nauczyciele ci nie powiedzieli. Słowem: wszystko to, za co moje pokolenie kochało obie serie z długim "rrr" w nazwie.

Dodatkowy plus to wdzięczne tłumaczenie Małgorzaty Fabianowskiej - za przełożenie imienia małej, zrobionej z ektoplazmy kosmitki z angielskiego "Sloppy" na polskie, urocze "Ślizia", należy jej się jakieś wielkie, złote wyróżnienie.

Choć pod kątem stanu wiedzy w pewnych miejscach książka od momentu wydania w 2006 roku nieco się zdezaktualizowała (Pluton już nie jest planetą, chlip, chlip),w kwestii formy nadal trzyma... formę. Dlatego nie szukajcie wykrętów - po prostu czytajcie!

P.S. Taka ciekawostka - wszelkie opisy ze stroną wydawnictwa włącznie zapisują imię jednego z głównych bohaterów jako "Alien Zajobul", podczas gdy w samej książce (i na jej tylnej okładce) mamy formę "Alien Bzik". Zabawne.

Trudno mi o obiektywizm, jeśli chodzi o książki z cyklu "Monstrrrualna Erudycja" (jak również te z pokrewnej serii "Strrraszna Historia"). Dawno temu, kiedy - jeszcze mieszcząc się w grupie docelowej - czytałam je po raz pierwszy, były niezrównanym źródłem ciekawej wiedzy z dziedzin różnych oraz niebanalnego, pozbawionego infantylizmu poczucia humoru. Okazuje się, że po...

Przeczytałam ja już trzeci raz, to chyba mówi samo za siebie.

Przeczytałam ja już trzeci raz, to chyba mówi samo za siebie.