-
ArtykułyHobbit Bilbo, kot Garfield i inni leniwi bohaterowie – czyli czas na relaksMarcin Waincetel16
-
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniuEwa Cieślik267
-
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturąMarcin Waincetel11
-
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początekRemigiusz Koziński42
Cytaty z tagiem "zwierciadło" [19]
[ + Dodaj cytat]To pewne, że jeśli się czegoś pragnie, trzeba zaryzykować.
Prawda kryje się w starych zabobonach, w ględzeniu babek, w lęku przed ciemnością. Zło zawsze czai się blisko, na wyciągnięcie ręki. Nie sposób się z nim układać, oswajać go ani zmieniać. Kto wpatruje się w lustro, zobaczy oblicze diabła. Tylko często nie potrafi tego zauważyć, bo rozpoznaje w nim jedynie własne rysy.
A czym był intelekt? jest to funkcja ludzkiej duszy, wcale nie lustro, lecz co najwyżej zwierciadełko, które dziecko wystawia na słońce, spodziewając się, że w ten sposób zdoła je oślepić.
Święty Paweł, kiedy mówił o zwierciadle, nie miał na myśli szklanego lustra, bo takich wtedy jeszcze nie było, ale swoje odbicie, kiedy patrzył w wypolerowane dno metalowego naczynia. Powiedział mu o tym kiedyś Luckman, który czytał teologiczne książki. Nie chodzi o teleskop czy układ soczewek, które nie odwracają obrazu; nie o świat widziany przez coś, ale o własną twarz w odibiu, w odwróceniu - przeciągniętą przez nie skończoność. To tak, jak mi właśnie powiedzieli. Nie patrzy się przez lustro, ale widzi się obraz odbity w lustrze. Obraz, który do ciebie wraca: to ty, twoja twarz, ale jednocześnie ktoś inny. Wtedy nie było jeszcze kamer, więc człowiek mógł zobaczyć samego siebie tylko tak: w lustrzanym odbiciu.
Zobaczyłem siebie w lustrzanym odbiciu.
W pewnym sensie zacząłem nawet widzieć w ten sposób cały wszechświat. Drugą stroną mózgu!
W świecie nękanym biedą i grabieżą teatry coraz częściej wystawiają sztuki o relacjach międzyludzkich. Czyli Szekspir się mylił. Jego maksyma nie pasuje do naszych potwornych czasów. Teatr nie jest już zwierciadłem świata. (s.87).
- Brrr... A którego z nich, powiedz, można ukatrupić za pomocą zwierciadła?
- Każdego. Jeśli walnąć prosto w łeb.
Dzieci są zwierciadłami. Kiedy znajdują się w obecności miłości, to ją odbijają. Kiedy miłości nie ma, nie mają czego odbijać.
Nasze życie odbite w krzywym zwierciadle jest piekielnym cyrkiem z programem bez antraktu i końca.
Człowieku wolny! Zawsze kochać będziesz morze.
Morze jest twym zwierciadłem. Ujrzysz w nim twą duszę,
W nieskończonych fal piennych mgle i zawierusze,
A myśl twa niemniej gorzkiej ma głębi bezdroże.
Oto jest Zwierciadło Galadriel. [...] Jest wiele rzeczy, które mogę mu kazać odsłonić, także to, co ktoś bardzo pragnie zobaczyć. Aliści Zwierciadło ujawnia także prawdy, o które się nie prosi, i te są nierzadko daleko bardziej dziwne i pożyteczne. Nie potrafię przewidzieć, co zobaczycie, jeśli pozwolicie mu, aby mówiło samo z siebie, pokazuje bowiem zdarzenia byłe, teraźniejsze i możliwe, między którymi nawet najmędrsi, bywa, nie potrafią rozróżnić.
(Bractwo pierścienia).