-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant59
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński26
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Cytaty z tagiem "krolowa" [78]
[ + Dodaj cytat]Królowa... królowa, która nie kłaniała się nikomu. Królowa, która stawiła im wszystkim czoło i zatriumfowała. Królowa, która była jedyną właścicielką swojego ciała, swojego życia, swojego przeznaczenia — i nigdy za to nie przepraszała.
- Twoi strażnicy są powolni i leniwi - skwitowała. - Mogłabym cię zabić z równą łatwością, jak cię skaleczyłam. Potrzebujesz lepszych obrońców.
Krwawiący z rany na policzku król nie miał innego wyjścia, jak się zgodzić.
Wielu monarchów miało osobistych strażników. Królowa Visenya doszła do wniosku, że króla Aegona, jako władcy Siedmiu Królestw, powinno strzec siedmiu obrońców. Tak powstała Gwardia Królewska, gwardia złożona z siedmiu rycerzy, najlepszych w Westeros i obleczonych w nieskazitelne białe zbroje oraz płaszcze.
Byłam księżniczką z popiołów. Nie pozostało nic do spalenia. Teraz nadszedł czas, by z tych popiołów powstała królowa.
Gdy tak patrzę na nią, przychodzi mi myśl o tym, że być może jej dramat polega na urodzeniu się nie w tym miejscu, nie w tym czasie. Wyobrażam sobie, że w innym mieście, w innym państwie by mogła zostać nawet królową dworu królewskiego. I nikt by się nie skapnął, iż jest tylko zwykłą dziewczyną, włącznie z królem, włącznie z marszałkiem. I gdyby nie było między nami tak źle, różne spięcia, gdyby nie powstała ta cała paranoja, te pretensje o wszystko i nic, ten żal jeden do drugiego, byłoby inaczej.
- Wiesz, co moja mama mówiła o królowych?
- O królowych?
- Królowa to ta, która sama nie kocha, tylko pozwala się kochać.
Wiem, że jest królową - przyznała, unosząc ręce, jakby się poddawała - ale ja jestem jej matką, a to ktoś znaczeni ważniejszy od królowej.
Była królową przypływów, wszechwładną jak moc księżyca, nie do powstrzymania.
Jestem w nim zakochana, odkąd miałam siedem lat. Co roku na jego urodziny śpiewałam mu "Sto lat" szeptem w poduszkę, żeby siostra nie śmiała się ze mnie, że o tym pamiętam. Kiedy zaczęłam uczyć się kaligrafii, ćwiczyłam ją, zapisując nasze imiona razem... a teraz, gdy pierwszy raz się do mnie odezwał, zapytał tylko, czy jestem chorowita. - Umilkłam na chwilę i zaszlochałam znowu. - Nie jestem dość dobra.
Królowa nie należy do siebie, lecz do swego ludu.
W pięknej sukni i w koronie na głowie była królową. Naga, zakrwawiona i utykająca była tylko kobietą.