Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miłość to miłość. Bez względu na to, na jak długo i na jakim etapie życia się spotkaliśmy.

- Nic pan nie rozumie. Tak... tak będzie lepiej.
Poddałem się chwilowo i zrobiłem krok w tył.
- Lepiej dla kogo? Dla jego ojca i dziadków? Widziałem ich dzisiaj, widziałem ich rozpacz, kiedy organizowali poszukiwania!

Honor był najważniejszy. Mężczyzna nie miał nic cenniejszego. Może jeszcze ukochaną kobietę...

Zima zapowiadała się naprawdę przepięknie. Różnorodne śnieżynki w spokojnym tańcu schodziły ku ziemi, by tworzyć liczne już zaspy i okryć glebę puchem. Krajobraz mienił się bielą i odbijanymi w niej kolorami promieni nieśmiało wychodzącego zza chmur słońca. Cały świat pogrążony był w melancholii i zadumie, onieśmielony pięknem przyrody.

Kiedy moja żona umarła w lutym tego roku, świat zatrzymał się tylko na chwilę, po czym ruszył naprzód. Błyskawicznie pogodził się z tym, że ona przestała istnieć. Tylko ja stałem wciąż w miejscu. Stary głupiec, próbujący utrzymać w dłoniach dziesiątki nici, które jeszcze mnie z nią wiązały. Wymykały się jedna po drugiej.

Wszak artysta nie będzie kalał się pogonią za przecinkami. Miał swoją godność.

Prze­szło mu przez głowę, że ko­bie­ty jed­nak rze­czy­wi­ście są takie same; robią coś, pra­gną aten­cji, ale wła­ści­wie do końca nie wia­do­mo, o co im cho­dzi. Jakby prze­wi­jał w In­ter­ne­cie ko­lej­ne pseu­do­mą­dre ob­raz­ki z sen­ten­cja­mi mó­wią­cy­mi o tym, co męż­czyź­ni wie­dzą o ko­bie­tach.

Nic nie wie­dzą. Gdyby To­masz miał ja­ką­kol­wiek świa­do­mość, co czai się w umy­śle El­wi­ry, prze­wi­dział­by ten mo­ment, w któ­rym znik­nę­ła z jego życia.

Kiedy Anna znalazła się przy furtce na tyłach ogrodu, za którym rozciągał się już tylko las, zrozumiała, że coś jest inaczej niż zwykle. Z sąsiedniej działki dochodziły odgłosy łamania gałęzi.

Odebrałaś mi jeden z moich kwiatów (...). Teraz ja odbiorę ci to, co kochasz najbardziej.