Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ambicja, żądania wybitności znikały radośnie, kiedy spoczywał w niej. To było wspaniałe. Ale ona musiała poczuć, że jest pełna. Bogini nie powinna się wiercić. Dlatego Breavman musi pracować nad tym, by ją uszczęśliwić i uspokoić. Shell nauczyła się posługiwać konwencjonalnym narzędziem orgazmu, który dla kobiety stanowi początek dumy i ciszy. s.171.

Ambicja, żądania wybitności znikały radośnie, kiedy spoczywał w niej. To było wspaniałe. Ale ona musiała poczuć, że jest pełna. Bogini nie powinna się wiercić. Dlatego Breavman musi pracować nad tym, by ją uszczęśliwić i uspokoić. Shell nauczyła się posługiwać konwencjonalnym narzędziem orgazmu, który dla kobiety stanowi początek dumy i ciszy. s.171.

(…) czy chcesz mnie na pociechę w ten okrutny, nieludzki czas, który wypada nam przeżyć?

(…) czy chcesz mnie na pociechę w ten okrutny, nieludzki czas, który wypada nam przeżyć?

Nieludzki czas… Podwójnie nieludzki, bo nie dla ludzi i nie przez ludzi, lecz przez bestie rządzony.(…) czy nie trzeba było szukać pociechy pośród grozy trwającej już tak długo i jeszcze nie wiadomo na jak długo przypisanej światu? Historia powoli wypełniała swoje kartki, historii nigdy się nie śpieszyło, ale można ją było choć trochę okpić, wyłączać się z niej… niechby nawet tylko na trzy popołudnia w tygodniu...

Nieludzki czas… Podwójnie nieludzki, bo nie dla ludzi i nie przez ludzi, lecz przez bestie rządzony.(…) czy nie trzeba było szukać pociechy pośród grozy trwającej już tak długo i jeszcze nie wiadomo na jak długo przypisanej światu? Historia powoli wypełniała swoje kartki, historii nigdy się nie śpieszyło, ale można ją było choć trochę okpić, wyłączać się z niej… niechby nawet t...

I niech przyszłe cywilizacje łamią sobie głowy nad tym, dlaczego homo sapiens wymarł. Chociaż wątpię, żeby to kogokolwiek zainteresowało.

I niech przyszłe cywilizacje łamią sobie głowy nad tym, dlaczego homo sapiens wymarł. Chociaż wątpię, żeby to kogokolwiek zainteresowało.

(…) najwspanialszą architekturą bożą jest człowiek. Architekturą, która – zniszczona – nie daje się odbudować.

(…) najwspanialszą architekturą bożą jest człowiek. Architekturą, która – zniszczona – nie daje się odbudować.

-O to co powiedział Stekel: "Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć za jakąś sprawą; dla dojrzałego natomiast - że pragnie skromnie dla niej żyć".

-O to co powiedział Stekel: "Dla człowieka niedojrzałego znamienne jest, że pragnie on wzniośle umrzeć za jakąś sprawą; dla dojrzałego natomiast - że pragnie skromnie dla niej żyć".

- Dobry Boże, Poirot! Wiesz, że dałbym znaczną sumę pieniędzy, żeby zobaczyć, jak choć raz robisz z siebie głupca. Jesteś tak piekielnie zarozumiały! - Nie wściekaj się, Hastings. Prawdę mówiąc, zauważyłem, że czasami omal mnie nienawidzisz! Niestety, cierpię z powodu wielkości!

- Dobry Boże, Poirot! Wiesz, że dałbym znaczną sumę pieniędzy, żeby zobaczyć, jak choć raz robisz z siebie głupca. Jesteś tak piekielnie zarozumiały! - Nie wściekaj się, Hastings. Prawdę mówiąc, zauważyłem, że czasami omal mnie nienawidzisz! Niestety, cierpię z powodu wielkości!

Boimy się wszyscy i bez wyjątku. Lęk wypełnia nasze życie jak powietrze, zagęszcza je, poruszamy się po nim, pływamy w nim, brodzimy w nim po kolana. Pracując, boimy się, że stracimy pracę. Tracąc pracę, boimy się, że nie znajdziemy następnej. Nie mając pieniędzy boimy się, że nie będziemy ich mieli już nigdy, trzymając forsę w ręku boimy się, że zaraz ktoś nam ją gwizdnie. Wchodząc w miłość, boimy się, że ją stracimy, trwając w niej boimy się, że to nie to, albo że nic w życiu już nas innego nie spotka. Nie mając miłości boimy się, że nigdy jej już nie znajdziemy. Wychowując dzieci boimy się, że coś im się stanie, że wpadną w złe towarzystwo, że to, co próbujemy im przekazać, do nich nie dociera. Boimy się wahań kursów, boimy się krachów na giełdzie, zmian klimatycznych, końca ropy, boimy się tego, że znów wygra PO, znów wygra PiS, a Michał Wiśniewski wciąż będzie nagrywał nowe piosenki. Boimy się Rusków i Unii Europejskiej. Boimy się barbarzyńskich hord narodowców i wyuzdanych hord pedałów. Boimy się tęczy, tej stojącej i tej płonącej.

Boimy się wszyscy i bez wyjątku. Lęk wypełnia nasze życie jak powietrze, zagęszcza je, poruszamy się po nim, pływamy w nim, brodzimy w nim po kolana. Pracując, boimy się, że stracimy pracę. Tracąc pracę, boimy się, że nie znajdziemy następnej. Nie mając pieniędzy boimy się, że nie będziemy ich mieli już nigdy, trzymając forsę w ręku boimy się, że zaraz ktoś nam ją gwizdnie. Wch...

Gdybym wygrała dużą sumę pieniędzy i miałabym ją przeznaczyć na jakieś podróże, to (...) chciałabym przede wszystkim najpierw dokładnie zwiedzić swoją ojczyznę, a dopiero poźniej wybrać się w świat. I jeśli jeszcze troszeczkę pieniążków by mi zostało z tej podróży po Polsce, chciałabym je przeznaczyć na jakiś charytatywny cel. (Anna Przybylska).

Gdybym wygrała dużą sumę pieniędzy i miałabym ją przeznaczyć na jakieś podróże, to (...) chciałabym przede wszystkim najpierw dokładnie zwiedzić swoją ojczyznę, a dopiero poźniej wybrać się w świat. I jeśli jeszcze troszeczkę pieniążków by mi zostało z tej podróży po Polsce, chciałabym je przeznaczyć na jakiś charytatywny cel. (Anna Przybylska).