Pasqual Ferry

Album zawiera materiały ze scenariuszami Jasona Aarona i ilustracjami Pasquala Ferry’ego, Pepe Larraz’a, Salva Espin’a oraz Nicka Brad Shawa. Chciałbym móc powiedzieć, że trzeci tom cyklu „Wolverine i X-men” z serii wydawniczej Marvel NOW, to w końcu naprawdę dobra pozycja, niestety nie mogę tego powiedzieć. Wizualnie album prezentował się naprawdę dobrze. Ilustrację w omawianym komiksie były zarówno bardzo kolorowe, jak i stosunkowo dokładne. Omawiane dzieło reprezentuje jeden z preferowanych przeze mnie stylów graficznych. Niestety, jeśli chodzi o opowieść zawartą w albumie, to jak dla mnie, jest ona co najwyżej niezła… W przedstawionej historii chyba tylko trzy wątki/elementy, wydały mi się czymś naprawde ciekawym albo dobrym. Przede wszystkim sama Akademia Hellfire Clubu była dla mnie czymś ciekawym. Fragment, w którym poznawaliśmy wspomnianą uczelnie, a dokładniej wykładowców, którzy w niej wykładają i ich zajęcia, był dla mnie czymś naprawdę ciekawym. Wspomnianą część albumu czytałem z największym zainteresowaniem. Jeśli chodzi o pozostałe dwa elementy komiksu, które jak dla mnie ratują omawianą pozycję to postacie Qentin’a Quire’a i Mortimer’a (Toada). Szczególnie ta druga postać i jej relacja ze swoją ukochaną była czymś hm… uroczym i na swój sposób pięknym. Tak wiem romantyk ze mnie… Niestety tyle chyba mam do powiedzenia, jeśli chodzi o rzeczy pozytywne, ciekawe i warte uwagi. W omawianej historii podobnie jak w pierwszym tomie, jest niestety niewiele Wolverine’a, jak już pojawia się nasz ulubiony Rosomak, to raczej nie robi on niczego interesującego czy ciekawego. Wątek poszukiwania przez X-men szkoły Kade’a Kilgore’a, mnie osobiście rozbawił swoją prostotą. Szlaja się Ci dobrzy mutanci i szukają tej szkoły, a tu nagle (co ciekawe pod koniec albumu) przypominają Sobie, że potrzebną im „wskazówkę” mają tuż pod nosem i chwilę później już wszystko wiedzą i raz dwa zaczyna się wielka naparzanka… Jakie to było słabe… Album ogólnie czytało mi się miło, jednak niczym on mnie nie zaskoczył, wszystko skończyło się w sposób, który można było przewidzieć. Albumowi „Wolverine i X-men: Saga Hellfire” daje ocenę 6/10 – niezły. Omawiany komiks jest jak dla mnie pozycją, jakich wiele, czyli przewidywalną i mało oryginalną. Jak na razie przeczytałem 3 tomy omawianej serii i muszę powiedzieć, że jak na razie jest ona słabsza zarówno od „All-New X-Men”, jak i „Uncanny X-men”. Został mi jeszcze jeden tom, do przeczytania, może on trochę odmieni moją ocenę całego cyklu, no ale zobaczymy.