Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fascynująca książka. Autorka przedstawia historię Irlandii Pd. od momentu uzyskania przez nią niezależności od Wielkiej Brytanii. Niestety, Irlandczycy wprawdzie uzyskali niepodległość polityczną, jednak w swojej konstytucji zapisali, że są narodem katolickim. Tym sposobem dostali się pod dominację instytucji nie mniej zniewalającej jak korona brytyjska. Lektura książki sprawia wrażenie, że w XX wieku w Europie powstało państwo wyznaniowe na wzór dzisiejszych — niektórych — państw muzułmańskich. Po prostu państwa religijne niewiele różnią się od siebie podejściem do praw człowieka. Nadrzędność doktryny jest ważniejsza niż postęp nauki, techniki i swobody obywatelskie. We wszystkich tego typu państwach władze duchowne mają jedną wspólną cechę, uważają wyższość praw religijnych, które interpretują wtajemniczeni kapłani. Pamiętać trzeba o tym, że w KK. obowiązywała w liturgii łacina, a większość wiernych nie miała stosownego wykształcenia. Autorka już w słowie wstępnym napisała, że jednym z celów napisania książki było ponownie Irlandii do Polski. Dlatego też pojawia się wiele polskich akcentów, omawiając pontyfikat Jana Pawła II, przypomina jego niechlubną postawę podczas Soboru Watykańskiego II. Warto zagłębić się w lekturę i nawet pobieżne śledzenie co dzieje się obecnie w polskim KK., aby zauważyć wiele paraleli. Może skandale w Kościele w Polsce nie są takiej miary jak w Irlandii, ale tylko dlatego, że wiele instytucji nie dostało się w ręce KK. Książka omawia jak traktowane, były osoby LGBT, ciąż pozamałżeńskich, podejścia do antykoncepcji — system prawny, jaki panował w Irlandii, niektóre środowiska chciały zafundować to Polakom, a przede wszystkim polskim kobietom. Bardzo polecam, aby sięgnąć po książkę, abyśmy w Polsce nie musieli wstawać z kolan, tak ku przestrodze.