Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zbiór myśli (maksym, przemyśleń, spostrzeżeń),nieco pokryty już patyną, albowiem autorem jest francuski pisarz i moralista żyjący w drugiej połowie XVII wieku - a jednak, w przekładzie Anny Tatarkiewicz, rzecz cała podana jest elegancką, współczesną polszczyzną, dzięki czemu jest przystępna i nietrudna w przyjęciu i zrozumieniu. Jean de La Bruyère opowiada nam (tytuły wybranych rozdziałów): o twórczości, o wartości człowieka, o kobietach, o sercu, o bogactwie, o mieście, o opiniach, o modach, i tak dalej... W sumie - takie sobie. Niektóre fragmenty wzbudzają przelotną refleksję, inne raczej wywołują ziew... ponieważ trochę zbyt wiele w tym banału i "odkryć Ameryki"... Można przekartkować, od początku do końca, lub na wyrywki, jeśli kto woli, lecz równie dobrze można sobie w ogóle darować i straty wielkiej, moim zdaniem, nie będzie... Dodam tylko, że czytałem to już dosyć dawno (obecnie tylko sobie przejrzałem) w zupełnie innym wydaniu (ładnym, szytym, w płóciennej oprawie),z roku 1965, którego tutaj nie widzę. Po wahaniach pomiędzy 5 a 6 - podciągam do góry. p.s. albo nie - zostanę przy 5 :D