Katarzyna Szczepańska-Kowalczuk

Panowie ta książka jest dla Was wyzwaniem! Moim zdaniem książka jest czymś w rodzaju biografi lub pamiętnika. Uwaga! :) Uważam,że zden mężczyzna nie będzie w stanie jej przeczytać, z racji innej budowy mózgu niż kobieta,wiecie,mężczyzna ma pudełka kobieta zwoje. Tak więc treść,która jest zawarta w książce to jakby monolog kobiety,czyli brzmi tak właśnie jak komunikują się kobiety mówiąc (bo posiadają zwoje w mózgu nie pudełka) o wszytkim na raz miksując tematy,sprawy I ludzi (pudełka). Osobiście doszłam do setnej strony I uciekam poszukać czegoś odprężającego do czytania. Wielość postaci w utworze,koniugacji rodzinnych połączeń,cioc,wujków I ciotecznych babek zmuszała mnie do ciągłego napinania się skupiania a I tak się pogubiłam I nie wiem już kto był kim. Gdyby występujących tu antenatów głównej bohaterki wpleść w jakąś ciekawą powieść to mogło by wyjść z tego jakieś 10 tomów I może wtedy czytało by sie to lekko.