Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dość nierówna pozycja. W części poświęconej czasom starożytnym i średniowiecznym razi otwarcie deklarowany przez autorów brak rzetelnych źródeł i ciągłe poleganie na tradycji i legendach. Brakuje także nieco bardziej systematycznego omówienia poszczególnych zagadnień związanych z rozwojem społecznym i gospodarczym (np. o walucie dawnej Etiopii dowiadujemy się dopiero przy okazji wzmianki o wprowadzeniu zachodniej monety w czasach najnowszych). Tematyczna struktura książki także wprowadza wiele chaosu i prowadzi do tego, że te same wydarzenia i postaci pojawiają się np. w trzech różnych rozdziałach, omówionych z perspektywy różnych zagadnień. Część poświęcona historii najnowszej jest o wiele bardziej uporządkowana, a liniowa narracja bez trudu utrzymuje uwagę czytelnika. Od czasów Menelika II jesteśmy bardzo zręcznie prowadzeni przez najnowsze dzieje Etiopii, skądinąd niesamowicie ciekawe i dobrze udokumentowane. Może dlatego nie wymagało to od autorów tak wiele wysiłku, jak referowanie czasów dawnych, których narracja często grzęźnie w pobocznych wątkach, niepotrzebnych szczegółach i mało merytorycznych domniemaniach. Szkoda, że nie zostało podjęte wznowienie, które przeprowadziłoby czytelnika przez ostatnią ćwierć XX wieku. Mimo niedoskonałości, jest to książka z którą warto się zapoznać. Historia Etiopii jest wyjątkowa na skalę światową i ciężko śledzić ją bez emocjonalnego zaangażowania.