Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Z każdym kolejnym esejem coraz gorzej. Zaczęło się całkiem obiecująco, a nawet ponadczasowo patrząc na to, że pozycja miała premierę w 2004 roku. Pierwsza połowa to rozdziały nadal warte uwagi, dostarczające solidnej porcji wiedzy, natomiast druga połowa to chamskie forsowanie Lispa i zachwalanie go na każdym możliwym kroku przy tym deprecjonując inne języki. Z perspektywy czasu rynek zweryfikował, wybierając wtedy Javę można w 2023 roku spokojnie dalej pracować i zarabiać spore pieniądze, natomiast wybierając Lispa (lub Clojure czy inny bardziej popularny dialekt)... no cóż. Wystarczy spojrzeć na dowolny ranking popularności języków oparty o ilość dostępnych ofert pracy. Jeśli ktoś chce sięgnąć po ów książkę, to raczej warto ją traktować jako ciekawostkę historyczną - sprawdzić w czym autor miał rację (np. trafne przewidzenie popularyzacji aplikacji webowych) jak i w czym się mylił. Rad technicznych zaś szukałbym w bardziej aktualnych pozycjach lub w dedykowanych blogach.