Zbigniew Kadłubek (ur. 22 stycznia 1970 w Rybniku) – doktor habilitowany, adiunkt w Katedrze Literatury Porównawczej na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Śląskiego; filolog klasyczny, komparatysta, eseista, tłumacz, pisarz. Od 2002 roku pełnomocnik Rektora ds. Ośrodka Dydaktycznego Uniwersytetu Śląskiego w Rybniku. Autor szkiców o dawnej i współczesnej kulturze Śląska, retoryce, literaturze średniowiecznej, ekspresjonizmie niemieckim. Opublikował dwie książki na temat teologii św. Piotra Damianiego (1007-1072). Wraz z Tadeuszem Sławkiem redaguje serii komparatystycznej „Civitas Mentis”. Wydał z prof. Aleksandrą Kunce zbiór esejów pt. „Myśleć Śląsk” (Katowice 2007). Autor napisanych po śląsku „Listów z Rzymu” (Katowice 2008). Współpracownik Laboratorium Dramatu Tadeusza Słobodzianka w Warszawie. W 2010 r. ukazała się jego książka podejmująca problem nowej komparatystyki pt. „Święta Medea. W stronę komparatystyki pozasłownej” (nominowana do Nagrody Literackiej Gdynia 2011, drugie wydanie 2011). W 2011 roku ukazała się publikacja pod jego redakcją „99 książek, czyli mały kanon górnośląski” (Księgarnia św. Jacka, Katowice). Członek Komisji Historycznoliterackiej PAN w Katowicach, Towarzystwa Literackiego im. T. Parnickiego, Verein für Geschichte Schlesiens e.V. i CompaRes – International Society for Iberian-Slavonic Studies, Johannes-Bobrowski-Gesellschaft e.V., prezes Stowarzyszenia Przyjaciół Uniwersytetu Śląskiego.
Rewelacja dla każdego miłośnika Górnego Śląska! Świetna, wartościowa lektura nie tylko dla znawców kultury i historii regionu ale też dla wszystkich, którzy regionu i górnośląskości się dopiero uczą.
Renomowani Autorzy są gwarancją wysokiego poziomu znakomitej większości tekstów i fotografii.
Szkoda, że czasopismo upadło... niesamowicie wzbogacało region!
Gwara nie jest takim moim pierwszym językiem, po prawdzie to dopiero na studiach się jej uczyłam... dlatego być może postrzegam tę pozycję jako coś wspaniałego. Wiem jednak, że osoby mówiące gwarą od dziecka widzą w niej sztuczność i uważają, że jest wręcz niestosowna... Ich podejście do gwary jest takie, jak do bielizny. Masz ją, używasz jej, ale nie machasz na zewnątrz.
Tym niemniej ode mnie wielki ukłon dla Pana Profesora. Udowodnił Pan, że można kochać po śląsku, tak samo, jak kocha się po włosku, francusku, polsku...