Fabryka Silesia nr 3 (21) 2018

Śląsk muzyką stoi. I to od wielu pokoleń. Ochoczo tę prawdę powtarzamy, bo dodaje nam godności i pewności siebie, a w chwilach trudnych pozwala bronić się przed zarzutem, że mieszkamy w skansenie odpornym na zmiany kulturowe, które dokonują się wokół nas. Może także dlatego z taką satysfakcją, a chyba i dumą, z końcem roku 2015 oznajmiliśmy „Urbi et Orbi”, że Katowice uzyskały tytuł Miasta Muzyki UNESCO i tym samym zostały włączone do prestiżowej Sieci Miast Kreatywnych. Zaproponowany tu zestaw tematów, ubranych w formę szkiców, artykułów publicystycznych, reportaży i felietonów, bezwiednie – niejako sam z siebie – ułożył się w serię dowodów, zaświadczających, że zdobycie tego zaszczytnego tytułu nie było li tylko efektem zabiegów dyplomatyczno-marketingowych. Ba, nawet powstanie olśniewającej siedziby Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia stanowiło co najwyżej argument dodatkowy, nie rozstrzygający. Po prostu – Katowice, choć są miastem relatywnie młodym, a ich niełatwa historia bynajmniej nie sprzyjała konsolidacji środowisk artystycznych, były, a tym bardziej teraz są, wręcz przepełnione muzyką wszelaką. Właśnie ta różnorodność form i gatunków zadziwia. Skąd się wzięła? Z powietrza? Bo przecież nie została wymyślona. Parę odpowiedzi tu pada, i pewnie to ciekawe, że udzielają ich nie tylko muzykolodzy, ale przede wszystkim poeci, reportażyści i literaturoznawcy – tak tu dobrani, by nikt nie miał wątpliwości, że w ich życiu świat dźwięków i nut zlał się w jednię z materią słów i znaczeń. Mam świadomość, że ledwie zdołaliśmy dotknąć fenomenu śląskiej (i nie tylko śląskiej) muzyczności. Że trzeba by dalej, dalej i więcej napisać, aż w końcu dojść do tego momentu, w którym słowa i tak już nic nam nie dopowiedzą. Gdyż poza ich granicami, ich możliwościami już tylko właśnie MUZYKA zostaje.

Krzysztof Karwat

Współwydawcą numeru muzycznego jest Katowice Miasto Ogrodów – Instytucja Kultury im. Krystyny Bochenek.