Najnowsze artykuły
- ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant7
- Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
- ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
- ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński6
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Thierry Cailleteau
15
6,3/10
Pisze książki: komiksy, czasopisma
Ten autor nie ma jeszcze opisu. Jeżeli chcesz wysłać nam informacje o autorze - napisz na: admin@lubimyczytac.pl
6,3/10średnia ocena książek autora
51 przeczytało książki autora
19 chce przeczytać książki autora
0fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
La Forteresse de sable
Thierry Cailleteau
Cykl: Aquablue (tom 11)
6,5 z 2 ocen
3 czytelników 0 opinii
2006
Anachron: L'héritage du héros
Thierry Cailleteau
Cykl: Anachron (tom 4)
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2004
Anachron: W Górach Kordil
Thierry Cailleteau, Joel Jurion
Cykl: Anachron (tom 3)
6,0 z 7 ocen
9 czytelników 0 opinii
2004
Anachron: Siódmy kapitan
Thierry Cailleteau, Joel Jurion
Cykl: Anachron (tom 2)
5,3 z 9 ocen
11 czytelników 0 opinii
2003
Aquablue: Projekt Atalanta
Thierry Cailleteau, Ciro Tota
Cykl: Aquablue (tom 5)
6,8 z 9 ocen
15 czytelników 2 opinie
2003
Aquablue: Czarny koral
Thierry Cailleteau, Olivier Vatine
Cykl: Aquablue (tom 4)
6,4 z 10 ocen
18 czytelników 2 opinie
2003
Anachron: Powrót bestii
Thierry Cailleteau, Joel Jurion
Cykl: Anachron (tom 1)
5,5 z 12 ocen
17 czytelników 0 opinii
2002
Aquablue: Megofias
Thierry Cailleteau, Olivier Vatine
Cykl: Aquablue (tom 3)
6,5 z 11 ocen
20 czytelników 2 opinie
2002
Le totem des Cynos
Thierry Cailleteau, Ciro Tota
Cykl: Aquablue (tom 7)
6,5 z 2 ocen
3 czytelników 0 opinii
2002
Aquablue: Błękitna planeta
Thierry Cailleteau, Olivier Vatine
Cykl: Aquablue (tom 2)
6,2 z 13 ocen
21 czytelników 2 opinie
2002
Aquablue: Nao
Thierry Cailleteau, Olivier Vatine
Cykl: Aquablue (tom 1)
6,7 z 12 ocen
24 czytelników 1 opinia
2001
Aquablue: Biała Gwiazda, część 2
Thierry Cailleteau, Ciro Tota
6,3 z 12 ocen
22 czytelników 0 opinii
2001
Aquablue: Biała Gwiazda, część 1
Thierry Cailleteau, Ciro Tota
6,2 z 14 ocen
24 czytelników 1 opinia
2001
Najnowsze opinie o książkach autora
Aquablue: Błękitna planeta Thierry Cailleteau
6,2
Poczytałem trochę o powstaniu tego komiksu. Okazało się, że trop literatury młodzieżowej jest trafieniem w sedno sprawy: Pierwszy tom „Aquablue” ukazał się w czasopiśmie popularnonaukowym dla młodzieży. I dokładnie tak należy odbierać pracę zespołu Cailleteau – Vatine.
Podczas gdy same grafiki oraz ich kolorystyka są jak najbardziej „oglądalne”, to scenariusz niestety mocno kuleje. Zaczynam powoli doceniać scenariusz „Avatara” Jamesa Camerona, ponieważ tam starano się jednak odrobinkę zniwelować najsłabsze jego elementy. Chodzi mi przede wszystkim o motywacje „złej” korporacji, aby niszczyć środowisko naturalne planety oraz o wątek Mi-nuee, który jest najlepszym przykładem na zmarnowanie dobrej szansy na ciekawe poprowadzenie akcji.
Być może większość ówczesnych komiksów frankobelgijskich dla młodzieży tak właśnie konstruowano. Wygląda na to, że „Aquablue” to kolejny produkt, do którego zabrałem się zbyt późno...
Aquablue: Czarny koral Thierry Cailleteau
6,4
Poprzedni tom wprowadził pewne urozmaicenie w postaci kosmicznych piratów. Jednakże ten wątek został zakończony i przechodzi czas na dalszą walkę z ziemskimi najeźdźcami. Czy tutaj też uda się wprowadzić coś interesującego?
Ziemianie przystępują do głównego ataku na Aquablue i wprowadzają ciężką artylerię. Bohaterowie dzielnie walczą, ale zdają sobie sprawę z powagi sytuacji. Jednakże pewna tajemnica z przeszłości może zmienić losy walki.
Ten tom to w głównej mierze typowa walka z wrogiem. Jednakże dzięki wprowadzeniu nowych potężnych zbroi akcja jest bardzo dynamiczna i same starcia są bardzo emocjonujące.
Bardzo zaintrygowała mnie pewna tajemnica ujawniona w połowie tomu. Nasuwa parę różnych pytań. Jednocześnie jest to jednak pomysł wzięty znikąd – nie wynika z wcześniejszych wydarzeń i wydaje się wymyśloną na poczekaniu deus ex machiną, która może zakończyć konflikt.
Do ciekawych zmian dochodzi w obozie antagonistów. Jedna z postaci zmienia strony konfliktu. Już wcześniej było sugerowany, że nie jest jednoznacznie negatywną postacią, więc jego decyzja jest całkiem logiczna. Również nowy dowódca wojskowy pracujący dla czarnych charakterów nie jest taki zły, lecz tylko wydaje się manipulowany. Szkoda, że dochodzi tu do pożegnania z pewnym bardzo charakterystycznym czarnych charakterem, chociaż jednocześnie jest to scena dobrze odzwierciedlająca zasady firmy antagonistów.
Pod względem graficznym sceny batalistyczne są naprawdę świetnie narysowany. Również nowe zbroje i pewne nowe obce istoty wyglądają bardzo efektownie.
Tom ten sprawnie korzysta ze znanych motywów, żeby opowiedzieć klasyczny rodzaj historii. Domyślam się jak akcja potoczy się dalej, ale i tak jestem zainteresowany. Podziwiam twórców, że w ten sposób udało im się mnie „oszukać”.