Cytat dnia
Gdy teraz smutną pamięcią przywołuję ich wszystkich, gdy chcę ich odszukać na olbrzymiej pustyni życia, jakże ich znaleźć mogę? Zginęli mi w...
Najnowsze artykuły
ArtykułyCzytasz książki? To na pewno…, czyli najgorsze stereotypy o czytelnikach i czytaniu
234
ArtykułyPodróże, sekrety i refleksje – książki idealne na relaks, czyli majówka z literaturą
11
ArtykułyPisarze patronami nazw ulic. Polscy pisarze i poeci na początek
40
ArtykułyOgromny dom pełen książek wystawiony na sprzedaż w Anglii. Trzeba za niego zapłacić fortunę
13
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCOpowieści niezmyślone dawne i nowe. Wspomnienia literackie. Tom 1 Michał Rusinek
Z Książką "Opowieści Niezmyślone" Michała Rusinka zetknąłem się z tym autorem pierwszy raz nigdy o nim nie słyszałem a książkę wydobyłem z zwyczajnego kosza na śmieci tym bardziej mnie zaintrygowała i sam autor. "Opowieści Niezmyślone jest autobiografią Michała Rusinka opisuje swe życie, które momentami jest ciekawe a momentami czuje się jak bym uczestniczył w plotkowaniu o kolegach z pracy co mi się mniej podoba czy tym że autor usprawiedliwia swoje nietaktowne postępowanie wobec sytuacji czy innych osób. A to co najbardziej mi się spodobało że poczułem klimat miasta Krakowa z początków XX wieku czy też życia w Polsce dwudziestolecia międzywojennego a także pobytu w obozach koncentracyjnych Mauthausen, Ebensee i Melk. Na marginesie dodam że książkę posiadam z roku 1969 wydane przez Wydawnictwo Literackie Kraków.O Magdalenie Samozwaniec Antoni Marianowicz
Wspomnienia, które przeniosły mnie w czasie, hen daleko, poza okres moich narodzin, do świata, którego nigdy nie znałam, który stworzyłam w swojej głowie na bazie dostępnych archiwaliów. Czytałam tę książkę dosyć nietypowo, bo z telefonem w ręce. Znam tylko kilka osób, które się wypowiedziały o Magdalenie -pozostałych poznawałam w trakcie lektury, szukając ich biogramów i zdjęć. O kilku osobach internet milczy, przepadli dla świata i żyją tylko we wspomnieniach. W sieci szukałam również obrazów o których wspomniano w książce, a które bardzo chiałam zobaczyć, np obraz na całą ścianę w warszawskim mieszkaniu Magdaleny, przedstawiający młode siostry Kossak w saniach. Udało mi się również znaleźć nagranie, na którym słychać "basowy głos" Magdaleny z jej słynnym grasejowaniem, czyli fhancuskim "r". Teraz jej obraz w mojej wyobraźni jest pełniejszy, bo z dźwiękiem. Całkowicie wsiąknęłam w ten świat: belle epoque, dwudziestolecie międzywojenne, okres wojny i czasy powojenne. Na koniec zadumałam się nad tym, że chyba wszyscy, którzy wspominali Magdalenę również już odeszli. Choć taka kolej rzeczy, to smutno. Ale jak to powiedziała Magdalena: Eh, que vous voulez? La mort. C'est la vie! Ps. W kilku wspomnieniach o Magdalenie przeczytałam, że "oto odeszła ostatnia z wielkich Kossaków". No cóż, rok przed śmiercią Magdaleny jej bratanica Simona dopiero ukończyła edukację i wyjechała do Białowieży. Dopiero lata później okazało się, że to ona jest tą ostatnią z wielkich - z sukcesami na innym polu, ale jednak wielką. Ps2. Po wejściu tutaj uderzyło mnie, że tak mało jest ocen tego zbiorku i do tego takie słabe. Dlaczego?Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
