Popularne wyszukiwania
Polecamy
Johannes Vilhelm Jensen

- Pisze książki: fantasy, science fiction, literatura piękna, powieść przygodowa
- Oficjalna strona: Przejdź do strony www
- Urodzony: 20 stycznia 1873
- Zmarły: 25 listopada 1950
Prozaik i poeta duński, dla dorosłych, dzieci i młodzieży, laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za rok 1944. Pseudonim Ivar Lykke (powieści kryminalne).
"Johannes V. Jensen wzbogacił powieść duńską o szereg nowych elementów, zmodyfikował jej strukturę i język, ponadto wniósł nową tematykę i nowe konflikty. Historycy literatury dopatrują się w jego poczynaniach wpływu prozy amerykańskiej, Jensen był jednak zbyt wielkim pisarzem, by stać się naśladowcą. Przeciwnie, przeszczepione na grunt duński nowatorstwo zaowocowało w postaci niezwykle oryginalnej. Najważniejszym dziełem Jensena jest cykl powieściowy Den Lange Rejse (1908-1922, Długa Podróż),właśnie za to przedsięwzięcie przyznano pisarzowi nagrodę Nobla. Obok sześciu tomów tego cyklu* na wyróżnienie zasługują takie utwory jak Himmerlandshistorier, Myter, Digte, Skovene oraz powstała w 1901 roku sensualistyczna powieść historyczna Upadek króla (Kongens fald; pol. 1971). W książce tej wyłożył Jensen swą postępową jak na owe czasy historiozofię, nadał jej interesujący wątek fabularny i umieścił w konkretnych realiach epoki." (Stefan H. Kaszyński)
Przed wojną wydano w Polsce następujące powieści Jensena: Edmund Hall (pol. 1912),Pani d'Ora (1904; pol. 1914),Wśród małp i tygrysów (pol. 1926, dla młodzieży),Lodowiec: Nowy mit o pierwszym człowieku (Bræen, 1908; pol. 1932, Długa Podróż #2),Gudrun (1936; pol. 1938).
________
* Den Lange Rejse | Długa Podróż
1. Den tabte land (1919)
2. Lodowiec(Bræen 1908; pol. 1932)
3. Norne Gæst (1919)
4. Cimbrernes tog (1922)
5. Skibet (1912)
6. Christofer Columbus (1922)
- 70 przeczytało książki autora
- 177 chce przeczytać książki autora
Książki i czasopisma
Cytaty
Ludzi Północy cechuje tak głęboka niechęć do szczęścia, że nawet najbardziej radykalne środki ratunku unicestwiają na zawsze wszelką nadzieję. Tak mistycznej natury była niezgodność tego narodu, tak uparty jego los. Północne królestwa rozszczepiły się na trzy części jak kamień trafiony przez piorun.
Ludzi Północy cechuje tak głęboka niechęć do szczęścia, że nawet najbardziej radykalne środki ratunku unicestwiają na zawsze wszelką nadziej...
Rozwiń ZwińLucie nuciła jakąś piosenkę, ale nie brzmiała ona wesoło. Lucie umiała tylko pogrążać się coraz głębiej, jak topielec opadający na dno morza. Czyniła to dobrowolnie i dlatego w jej zachowaniu był jakiś niespokojny chłód; twarz jej miała wyraz nieświadomego, tępego zdziwienia, jak żuk-gnojowiec, który przewrócił się na grzbiet w koleinie i wymachując w powietrzu nogami zdąża tak do kresu swego żywota, aż nadejdzie koło, które go rozgniecie.
Lucie nuciła jakąś piosenkę, ale nie brzmiała ona wesoło. Lucie umiała tylko pogrążać się coraz głębiej, jak topielec opadający na dno morza...
Rozwiń Zwiń- Pokaż no mi znamię, jeśli je masz, żebym cię mógł w piekle odnaleźć - powiedział Axel półprzytomnie, kiedy zaczynało świtać.
- Pokaż no mi znamię, jeśli je masz, żebym cię mógł w piekle odnaleźć - powiedział Axel półprzytomnie, kiedy zaczynało świtać.