Polski pisarz, krytyk sztuki, filozof i podróżnik. Największy popularyzator twórczości łemkowskiego malarza Nikifora (Epifaniusz Drowniak).
Autor sporej ilości publikacji (również książkowych) na temat sztuki.
Twórca kilku książek będących powieściami lub zbiorami opowiadań (m.in. "Jak kochać i nie zabić" i "Sen miłosny").
Konsultant przy powstawaniu filmu Andrzeja Wajdy pt. "Popioły" (1965).
Wybrane publikacje: "O modzie XIX wieku" (PIW, 1957),"Wybór maski. 11 teatrów klasycznych" (Wydawnictwo Literackie Kraków, 1962),"Erotyzm po polsku" (Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1974),"Jak kochać i nie zabić" (Wydawnictwo Literackie Kraków, 1981),"Śmierć może mieć skrzydła" (KAW, 1986),"Historia pięknej kobiety" (CIR, 1991).
Żona: Elżbieta ("Ella").http://
Erudycyjna, acz niepozbawiona wątków osobistych relacja z podróży (w liczbie mnogiej) na Sycylię. Przewodnik po miejscach nie tak często odwiedzanych w ramach wyjazdów zorganizowanych i zapis odczuć z osobistych spotkań z Historią. Opowiada też o walce Starego z (wtedy) Nowym. Jak wyglądałaby ta opowieść teraz, po tylu latach?
Urocza, nieco staroświecka relacja z dwóch podróży na Sycylię pod koniec lat 60. Rzecz jasna autorzy musieli się mierzyć z wieloma problemami całkowicie wyeliminowanymi w erze smartfonów i Google Maps. Opowieści o poszukiwaniu hotelu z bieżącą wodą, czy muzeum, którego nikt nie zna, wydają się z perspektywy 50 lat wręcz nierealne. Dwutomowa książeczka daje do myślenia, jak wielki postęp cywilizacyjny wykonaliśmy w tak krótkim czasie.
Oprócz pokrytych patyną opowieści o realiach podróżowania pół wieku temu, książka oferuje całkiem aktualny przewodnik po historii, kulturze i zabytkach Sycylii. Autorzy objechali całe wybrzeże wyspy, od Messyny, przez Taorminę, Katanię, Syrakuzy, barokowe Ragusę i Modicę, po Gelę, Agrygent i Selinunt, skręcając w Trapani do Palermo i Monreale, z finałem w postaci Cefalu. Po drodze obficie dzielą się wrażeniami z podróży. Przedstawiają nie tylko kontekst historyczny kolejnych zabytków, ale również lokalne legendy, obyczaje, przesądy oraz własne wrażenia.
Co najciekawsze, w dużej mierze ich impresje się nie przedawniły. Akapity o życiu rodzinnym toczonym na oczach sąsiadów w uliczkach Palermo, czy Cefalu, są równie aktualne w 2021, jak były w 1968 roku. Legenda o św. Rozalii pozwala zrozumieć obecność wielkich murali, widocznych do dziś na szczytowych ścianach budynków w Palermo. Podobnie z licznymi ulicznymi kapliczkami, zamiłowaniem do ceramiki, czy teatrów lalkowych. Książka warta lektury, zwłaszcza przed wyjazdem na wyspę lub po powrocie.