Najnowsze artykuły
Artykuły
Mole książkowe, czyli co pożera nasze książki. Uwaga! ZdjęciaAnna Sierant5Artykuły
Upoluj jesienne nowości w super cenach! Przegląd promocjiLubimyCzytać3Artykuły
Weź udział w akcji recenzenckiej i wygraj książkę „Na jedną noc“LubimyCzytać1Artykuły
Przeczytaj przedpremierowy fragment książki „Doppelganger. Sobowtór “!LubimyCzytać1
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Józef Ratajczak

31
6,4/10
Urodzony: 29.02.1932Zmarły: 24.05.1999
Poeta, prozaik i eseista, autor wielu utworów literackich dla dzieci i młodzieży. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim oraz na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. W 1982 roku otrzymał doktorat na Uniwersytecie Jagiellońskim.
Należał do założycieli grupy "Wierzbak" (1956). Pracował jako kierownik artystyczny klubu "Od Nowa" (1958 - 1962),kierownik literacki Teatru "Marcinek" i Teatru Polskiego oraz redaktor radio i telewizji polskiej. Współpracował z wieloma pismami "Nurt", "Arkusz", "Teatr" oraz "Gazeta Wyborcza" i inne. Wśród bogatego dorobku literackiego wymienić należy: tomiki poezji: "Niepogoda" (1957),(nagrodzony),"Ballada dziadowska" (1973),"Kamyki Dawida" (1991),"Czucie i wiara" (1993),oraz powieści i zbiory opowiadań: "Gniazdo na chmurze" (1970),"Wianek z baranich kiszek" (1976),"Po nocy noc" (1980),"Węzeł" (1996),eseje i szkice literackie: "Lekcje u Iłłakowiczówny" (1986),"Krzyk i ekstaza" (1989). Twórczość Józefa Ratajczaka była wielokrotnie wyróżniana i nagradzana. Otrzymał m.in.: Nagrodę Młodych Miasta Poznania (1960),Nagrodę im. S. Piętaka (1971),Nagrodę im. J. Kasprowicza (1976),Nagrodę im. W. Reymonta (1985). "Romantyczni kochankowie" 1989, "Umrzeć z miłości" szkice o romansach młodopolskich. 1999, "Zgasły brzask epoki" 1980.
Należał do założycieli grupy "Wierzbak" (1956). Pracował jako kierownik artystyczny klubu "Od Nowa" (1958 - 1962),kierownik literacki Teatru "Marcinek" i Teatru Polskiego oraz redaktor radio i telewizji polskiej. Współpracował z wieloma pismami "Nurt", "Arkusz", "Teatr" oraz "Gazeta Wyborcza" i inne. Wśród bogatego dorobku literackiego wymienić należy: tomiki poezji: "Niepogoda" (1957),(nagrodzony),"Ballada dziadowska" (1973),"Kamyki Dawida" (1991),"Czucie i wiara" (1993),oraz powieści i zbiory opowiadań: "Gniazdo na chmurze" (1970),"Wianek z baranich kiszek" (1976),"Po nocy noc" (1980),"Węzeł" (1996),eseje i szkice literackie: "Lekcje u Iłłakowiczówny" (1986),"Krzyk i ekstaza" (1989). Twórczość Józefa Ratajczaka była wielokrotnie wyróżniana i nagradzana. Otrzymał m.in.: Nagrodę Młodych Miasta Poznania (1960),Nagrodę im. S. Piętaka (1971),Nagrodę im. J. Kasprowicza (1976),Nagrodę im. W. Reymonta (1985). "Romantyczni kochankowie" 1989, "Umrzeć z miłości" szkice o romansach młodopolskich. 1999, "Zgasły brzask epoki" 1980.
6,4/10średnia ocena książek autora
186 przeczytało książki autora
245 chce przeczytać książki autora
2fanów autora
Zostań fanem autoraKsiążki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma

2006

2000
Teatr Lalek 4 (63) 2000
Józef Ratajczak, Henryk Izydor Rogacki
Cykl: Teatr Lalek (tom 63)
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2000

1998

1994
Gdy Warta wpadała do Ukajali. Szkice o Arkadym Fiedlerze
Józef Ratajczak
7,0 z 2 ocen
6 czytelników 0 opinii
1994

1987
Krzyk i ekstaza. Antologia polskiego ekspresjonizmu
Józef Ratajczak
6,0 z 4 ocen
15 czytelników 0 opinii
1987
Najnowsze opinie o książkach autora
Cześć, tato! Bohdan Butenko 
6,8

Dostaliśmy z Mężem tę książkę pod choinkę. Bardzo miły prezent dla rodziców oczekujących pierwszego dziecka. Lekko się ją czytało, dla mnie jako kobiety była to lekcja podwójna: zrozumienia dziecka i jego ojca, a mojego męża. Książka rzuciła pewne światło na to jak rozwijają się i rozumują chłopcy, a jak ich przyjście na świat i rozwój, zachowanie odbierają mężczyźni. Spodziewamy się córki, ale nie żałuję lektury. Na pewno będę sobie pewne sytuacje z tej książki przypominać, gdy nasze maleństwo przyjdzie na świat. :-)
Julian Tuwim Józef Ratajczak 
6,0

Rozmiarowo niewielka książeczka, ale zawiera dość sporo skondensowanej wiedzy o twórczości Juliana Tuwima. Elementów biograficznych jest tu raczej mało, autor bowiem skupił się na typowo twórczej stronie życia poety. Od pierwszych zapisanych w wieku nastoletnim kajetów z wierszami, przez kabaretowe skecze (które, nawiasem mówiąc, przepadły w rozproszeniu),aż do oficjalnie wydanych tomów z utworami wieku dojrzałego.
Sporo tu cytatów z przyjaciół i znajomych Tuwima, sporo opinii (czasem przeciwstawnych) różnego autoramentu krytyków - całość tworzy w sumie mało laurkowy obraz, pokazuje, jak różne emocje budziła twórczość tego poety. Od zachwytów nad geniuszem, od ustawiania na piedestale wielkości, po opinie negatywne, wytykające mu kiczowatość, wtórność, sprowadzenie poezji między pospólstwo. To ciekawe, bo w końcu od najmłodszych szkolnych lat przyzwyczajeni jesteśmy, że nikt Tuwimowi wielkości nie odmawia, wręcz przeciwnie.
Interesujące są tutaj również zaakcentowane problemy, z którymi borykał się poeta, a które odbiły się szerokim echem w jego twórczości. Kompleks z powodu znamienia - "myszki" na twarzy, duchowy dualizm żydowskiego rodowodu i poczucia bliskości z kulturą chrześcijańską, podskórna trwoga, towarzysząca przez całe życie. Kiedy się wie o tych sprawach, niektóre wiersze nabierają zupełnie innej głębi, innego znaczenia. Dopiero sobie człowiek uświadamia, z jak tragiczną postacią ma tak naprawdę do czynienia.
Naprawdę wartościowa pozycja, niezwykle przydatna w odbiorze twórczości Tuwima. I świetne podsumowanie słowami samego autora: "Dorobku tego poety niepodobna bowiem przypisać bez zastrzeżeń i bez bardzo ważnych wyjątków do żadnego rygorystycznie uprawianego nurtu czy artystycznego programu, chyba że byłby to indywidualny program "tuwimizmu". Każda droga bowiem okazywała się bowiem dla tego poety rozdrożem, sporadycznie tylko - błądzeniem po bezdrożu." (s. 71-72)