Max McCoy

Obejrzawszy po raz kolejny legendarny film z Harrisonem Fordem, postanowiłem poszukać książek opowiadających historie przedwojennego archeologa. Zauważyłem, że powyższa powieść M. McCoya jest uważana za jedną z najlepszych. Ale pomimo całej sympatii, jaką darzę serię Spielberga, jej lektura nie zrobiła na mnie większego wrażenia. Przede wszystkim historia dzieje się niezwykle pośpiesznie, a cała książka jest bardzo krótka - jak dla mnie nie da się stworzyć zajmującej opowieści z wieloma bohaterami, intrygującym przeciwnikiem i garścią tajemnic do rozwiązania, mieszczącej się w zaledwie 180-ciu stronach. Nowe postaci poboczne są pozbawione charakteru i odtwórcze (np. stereotypowa nastolatka i fanatyczny Japończyk),dodatkowo brakuje różnorodności i przez całą historię Jones styka się z małą garstką bohaterów. Z kolei fabuła jest przeładowana mnóstwem wątków, które mimo że wydają się interesujące, bywają szybko opuszczane. [Trochę Spoiler] Autorowi udało się tu zmieścić katastrofę statku, wielokrotne wizyty w grobowcach, przesłuchanie, porwanie, podróże przez kilka azjatyckich krajów oraz wydarzenia paranormalne [Koniec]. I chociaż zwykle zróżnicowanie pobudza akcję, tutaj spowodowało, że niczemu nie można poświęcić wystarczającej uwagi, bo już bohaterowie przenieśli się setki kilometrów dalej. Początkowo odniosłem wrażenie, że jest skierowana dla młodszego czytelnika, ale brutalne sceny wydają się temu zaprzeczać. Tym samym trudno mi nawet określić do kogo jest kierowana. Koniec końców, książka pokazała mi, dlaczego "Inidana Jones" nigdy nie stał się tak popularną marką jak np. Gwiezdne Wojny. Kultowe filmy o ekscentrycznym archeologu nie są łatwe do przeniesienia na papier, a jego przygody pozbawione widowiskowych scen akcji i niesamowitej muzyki Johna Williamsa potrafią naprawdę zawieść.