Wychował się i uczył w Warszawie oraz w Prywatnym Gimnazjum Biskupim "Collegium Marianum" w Pelplinie. Karierę dziennikarską rozpoczął jako fotoreporter, pisał w prasie dziecięcej i młodzieżowej. Autor opowiadań dla młodzieży, słuchowisk radiowych, tomów wywiadów z pisarzami. Zadebiutował opowiadaniem pt.: "Beata ma oczy brązowe". Po 1981 r. pracował przez kilka lat jako instruktor kulturalny w Domu Pomocy Społecznej. Następnie korespondent "Dziennika Polskiego i Dziennika Żołnierza" w Londynie (tu stały felieton pt.: "Prosto z Warszawy"). Mieszka w Warszawie, na Saskiej Kępie.
Kresowa ziemianka opowiada o swoim życiu w pierwszej połowie XX wieku. Warto przeczytać. Można coś dla siebie w tym wyszukać.
Słodkie opisy tamtych miejsc, ludzi i czasów.
Gorzkie losy ludzi,którzy stracili majątki i pozycję.
A pozostali katolikami, patriotami, umieją dawać i przyjmować np cudzą pomoc. Wzruszająca momentami , choćby powrót męża z łagru.
Bardzo trudny temat - siedzieć w ławce z dziewczyną! Pamiętam, że w podstawówce pani sadzała nas według numerów z dziennika, zawsze pierwsza ławka, zawsze między chłopakami... Cała krótka czytanka pokazuje, jak stopniowo zmienia się spojrzenie Wojtka na Beatkę. Takie szkolne perypetie, nawet miło się czyta. No i są obrazki ;)