Biblioteka Błękitnych Tarcz 33/62
Bogucki, uczeń klasy VI c, ma pseudonim "Prezes". Jest zapatrzony w siebie, egocentryczny, trochę zarozumiały. Gdy w szkole pojawia się nowy historyk, i proponuje klasie przygotowanie przedstawienia o Władysławie Warneńczyku, Bogucki jest pewien, że dostanie główną rolę króla. Już w domu opowiada o tym rodzicom, uczy się tekstu króla, ćwiczy przed lustrem gęsty i mimikę. Jakież jest jego rozczarowanie, gdy dostaje rolę... giermka. Czuje się upokorzony, na próbach próbuje skompromitować kolegę, który gra Warneńczyka. Nic z tego, nauczyciel go hamuje i uczy pokory. Bogucki obraża się, i nie chce grać w ogóle. Przekonuje go koleżanka, Biedronka. Przypadkiem, przez stres i tremę, Prezes odgrywa najlepszą rolę w spektaklu.
Książeczka przestrzega przed zarozumialstwem, rozbuchanymi ambicjami i brakiem koleżeństwa. Uczy, że wszyscy w społeczeństwie są tak samo ważni, i ci na pierwszym planie, i ci na trzecim czy dalszym. Że bez wspólnego zaangażowania niczego nie osiągniemy jako społeczeństwo.

Biblioteka Błękitnych Tarcz 33/62
Bogucki, uczeń klasy VI c, ma pseudonim "Prezes". Jest zapatrzony w siebie, egocentryczny, trochę zarozumiały. Gdy w szkole pojawia się nowy historyk, i proponuje klasie przygotowanie przedstawienia o Władysławie Warneńczyku, Bogucki jest pewien, że dostanie główną rolę króla. Już w domu opowiada o tym rodzicom, uczy się tekstu króla,...