Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Laureat nagrody Literackiej Nobla w 1913 roku, pierwszy laureat z Indii i z Azji. Co łączy go z innym laureatem tej nagrody Kazuo Ishiguro, który napisał „Malarz świata ułudy” ? Książki dzieli około osiemdziesięciu lat, jedna napisana w 1986,a druga w 1905. Łączą je jednak poruszane problemy, konflikt między kulturą zachodu i miejscową, a także konflikt między pokoleniami. Łączy je też akcja, obie opowiadają o zawirowaniach wokół wstępowania w związki małżeńskie. Nowoczesne poglądy reprezentuje w tej książce rodzina Annady Babu, członka stowarzyszenia religijnego Brahma- Samadż , w której skład wchodzi miłość głównego bohatera. Stowarzyszenie powstało w 1828 lub 1829, ojciec pisarza, filozof, był jej reformatorem, a sam autor był członkiem tego stowarzyszenia. Stowarzyszenie to dążyło do modernizacji i odnowy Indii w duchu racjonalizmu europejskiego. Głosiło monoteizm na podstawie Wed i zbliżenie do chrześcijaństwa i islamu. Głosiło, że w każdej religii jest dobro i prawda. Występowali przeciw kastowości, wielożeństwu, małżeństwom dzieci i paleniu wdów. Dążyli do unowocześnienia społeczeństwa Indyjskiego, jednak bez zrywania z tradycją. Główny bohater, Ramesz jest wraz z rodziną wyznawcą tradycyjnego hinduizmu. Powieść rozpoczyna się tym, że przybywa ojciec Ramesza i zabiera go, aby poją za żonę wybraną przez niego kandydatkę i w ten sposób rozdziela go z ukochaną. Problem pojawia się, gdyż małżonkowie w tradycyjnym hinduizmie nie znają się przed ślubem, a często nie spoglądają na siebie ani w dniu ślubu, ani w czasie nocy poślubnej. Tak więc na drugi dzień często nie wiedzą jak wygląda ich wybranka, czy wybranek i znają tylko imię. W ten sposób powstaje węzeł gordyjski, który wydaje się nie do rozwiązania. Razem z Rameszem przemierzamy Indie, aby rozwiązać ten węzeł w który los go wplątał. Czy uda się Rameszowi powrócić do ukochanej? Tytułowe rozbicie dotyczy głownie Ramesza, absolwenta studiów prawniczych, który jest rozdarty między tradycją i nowoczesnością i między pokoleniem jego ojca i nim. Cały czas próbuje postępować uczciwie, tak aby swoim postępowaniem nie wyrządzić nikomu krzywdy. Często jednak prowadzi to do kłamstw i nieporozumień. Jednak i inni bohaterzy tej powieści są rozdarci między wartościami tradycyjnymi i współczesnymi, zachodnimi. Dotyczy to w głównej mierze kobiet. Mistrzowska w stylu zachodnim napisana powieść, która ukazuje nam nieznany i niezwykły świat. Wielką wartością tej książki są postacie, barwne, wielowymiarowe, które mogą przemówić własnym głosem. W ten sposób ten świat widzimy z wielu perspektyw. Czyta się jak wspaniałą baśń, chociaż jest to opowieść realistyczna. Czuje się w niej szacunek dla każdego człowieka, ale nie przeszkadza to z humorem ukazywać ludzkie przywary. Dostajemy dużo zbiegów okoliczności i scen pełnych humoru i ironii. Takie książki z przyjemnością się czyta i zapewniają wspaniały relaks. Gorąco polecam.