Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Długo się zastanawiałam nad oceną, ale jednak niech będzie 6, bo nie żałuję zakupu. Książkę wyjątkowo kupiłam papierową, bo zobaczyłam, że ma sporo zdjęć, a skoro to opowieść o fryzjerstwie dosyć artystycznym, uznałam, że będzie to miało znaczenie. Wydana jest dosyć przeciętnie, a zdjęcia niestety nie mają głębi, bo są na matowym średnim papierze, to już ten w czasopismach jest lepszy. Niestety, zdjęcia, na których modelami w większości są celebryci są niepodpisane tak od razu, są tam jakieś źródła na ostatniej stronie, ale wciąż nie wiem kto to, a jednak by mnie to interesowało. Nie ma też żadnej historii do tego, wyjaśnienia konceptu, kompletnie nic. Chaotyczna ta książka. Niby o sztuce, a zapomniano o tym, że zdjęcie trzeba wyjaśnić, dopasować, w ogóle ułożyć jakoś z historią. Narracja mi się podoba, jest Kazimiera Szczuka, która opowiada głównie coś z historii fryzjerstwa czy historii w ogóle, przyznam, że dosyć to dla mnie było męczące, ale to dlatego, że jednak nie interesują mnie "ludzie", nie jestem w zasadzie targetem biografii, kosmetyki czy ubrania są dla mnie czymś, co mam, używam i zbytnio nie obchodzi mnie skąd się wzięły i takie tam, wolę je oglądać/używać/nosić, ewentualnie czytać o tym jak można ich używać/nosić, a nie kto to tak ładnie wyciął, odkrył i inne tego typu. Opowieści o miejscowości, z której jest Jaga, czy z jej dzieciństwa też były średnie, ale tutaj to już myślę, że to moja preferencja, nie lubię biografii. Za to powtórzę, że nie żałuję, bo postać Jagi jest fascynująca, całe jej życie, upór, ale nie taki jak z filmów, bohaterski, taki zwykły, raczej pokazujący, że ciężką pracą można jednak coś osiągnąć. W ogóle Jaga jawi mi się po tej książce jako rzemieślniczka-artystka, mocno wierząca w swoje przekonania i ufająca intuicji. Wyczuwam dużo dobrych wibracji i zauważam podobieństwa, zwłaszcza w podejściu do stylu, relacji, pracy. Gdybym była w pobliżu, chętnie poszłabym do jej pracowni mimo iż jest najdroższym fryzjerem w Warszawie, myślę, że byłoby warto. Bardzo mi się podobały przeplatania, poza autorką są fragmenty, w których mówi Jaga i "goście", osoby, które z nią pracowały albo jej klienci. To naprawdę ciekawe treści. Co mi się nie podobało to właśnie te osobiste wycieczki dotyczące miejsc, natury, rodziny; ale bardzo chętnie czytałam o związkach, klientach, pracy fryzjera. Było w tym wszystkim trochę za dużo uduchowienia, za którym nie przepadam, ale tutaj ono pasuje, jestem w stanie to zrozumieć i nie zabierać Jadze kunsztu i artyzmu, którym wręcz ocieka. Niestety, w książce nie ma zbyt wiele o samym fryzjerstwie, o technikach, kosmetykach ani o włosach. W zasadzie to poza kilkoma zdaniami około tematycznymi to nie ma nic, a szkoda, bo to treści, które by mnie najbardziej interesowały. To jest typowa biografia, zahaczająca o gościnne występy celebrytów i poboczne biografie innych sławnych fryzjerów. Jak ktoś lubi biografie to polecam bardzo, jak nie, ciężko wyczuć, na pewno nie ma tu treści urodowych, jeśli ktoś na nie liczył, jak ja. Mimo wszystko polecam, bo to się czyta dobrze, szybko, przyjemnie.