Souvankham Thammavongsa jest autorką czterech książek poetyckich oraz zbioru opowiadań HOW TO PRONOUNCE KNIFE, nominowanego do Scotiabank Giller Prize 2020 i New York Times Editors' Choice, który ukazał się nakładem wydawnictw McClelland & Stewart (Kanada),Little, Brown (USA) i Bloomsbury (Wielka Brytania). Jej opowiadania zdobyły nagrodę O. Henry i pojawiły się w Harper's Magazine, The Paris Review, The Atlantic, Granta, NOON, Journey Prize Stories 2016, Best American Nonrequired Reading 2018 i O. Henry Prize Stories 2019. Urodziła się w obozie dla laotańskich uchodźców w Nong Khai w Tajlandii, a wychowała się i wykształciła w Toronto, gdzie obecnie mieszka.
Książka to zbiór ciekawych opowiadań, kilka lepszych, kilka gorszych. Nie jestem całkiem przekonana że to był dobry wybór dla mnie. Bo mimo wszystko brakowało mi większego połączenia między historiami. Rozumiem, że jedynym połączeniem jest to, że bohaterami są migranci z tego samego miejsca. Ale niestety nie czuję tego ich pochodzenia. Gdyby ktoś powiedział że każdy pochodził z innego miejsca to też bym uwierzyła. Był potencjał, ale nie został wykorzystany. Szkoda, bo chyba brakuję literatury o osobach, które porzucają swoje dotychczasowe życie lub opuszczają tożsamość pochodzenia. Ważny temat, ale za mało drążony.
Zbiór 14 krótkich opowiadań o uchodźcach z Laosu, na pewno jest to bagaż emocjonalnych doświadczeń wielu ludzi. Jedne opowiadania ciekawsze, inne nie bardzo. Ogromnym plusem jest tak krótka forma. Wszystko, co trzeba było umieścić i powiedzieć zostało przemyślane i dobrze zaplanowane, wykonane. Niestety książka sama w sobie mnie nie porwała, dobrze nadaje się, żeby siąść i przeczytać na raz, nie zapada w pamięć.
⭐️⭐️⭐️/5
instagram-emcia.czyta