Koniec z zazdrością Caroline Pellissier 8,8
ocenił(a) na 101 rok temu „Koniec z zazdrością” to druga z serii książek inspirowanych metodą NVC-Porozumienia bez Przemocy.
Szakal Feluś ponownie potrzebuje pomocy. Obserwuje małpkę Zyzia i zebrę Alberta, którzy świetnie bawią się, grając ze sobą w piłkę. Niestety, do tej zabawy nie zaprosili Felusia, który postanawia się odegrać… Kiedy konflikt narasta, szakal zaczyna rozumieć, że potrzebuje pomocy. Radą służy jak zawsze niezawodna żyrafa Teresa.
Zazdrość to emocja, która ma związek z drugą osobą(osobami). Może stać się emocją tak silną, że wywoła zachowania agresywne. Co więcej może zniszczyć relację z przyjaciółmi, a w najgorszym wypadku, doprowadzić do pojawienia się nienawiści. Granica jest bardzo cienka…
Wszelkie zaprezentowane przez Felusia zachowania, świadczą o zazdrości i to ważne, że zostały przedstawione w książce. Bohaterowie używają także określeń, które mogą pojawić się u dziecka np. „Ciamajda”. Modelujemy wtedy zachowanie dziecka i zwracamy uwagę na to, że słowa mogą ranić i należy zastanowić się, zanim cokolwiek się powie. Wspaniała jest postawa łagodnej żyrafy, która nazywa to co widzi, nie ocenia. Zadaje umiejętne pytania, próbując poznać sedno problemu, przy jednoczesnym delikatnym naprowadzeniu. Nazwanie przez dziecko swoich uczuć i przyznanie się do zachowań, których później się wstydzi, może być wyzwaniem. Żyrafa przekonuje Felusia, że warto mówić innym o swoich odczuciach, ale jednocześnie pozwolić drugiej stronie wypowiedzieć się. W ten sposób dziecko buduje swoją samoocenę, ale dba także o innych - budując relacje z uwzględnieniem ich potrzeb. Zwycięża przyjaźń! Okazuje się, że każdy z bohaterów wyciągnął z tej sytuacji wnioski dla siebie. Tak jak w poprzedniej książce, na końcu znajdziemy kilka wskazówek, które warto omówić z dzieckiem: czym jest zazdrość, kto może pomóc, dlaczego warto mówić o swoich uczuciach?