Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Widzowie Polsatu z pewnością znają tę twarz. Pani Małgorzata Walewska jest jurorem w programie "Twoja twarz brzmi znajomo”, ale wszystkim fanom opery znana jest również ze jej scen, jej wyśpiewane arie znane są na całym świecie. Muszę przyznać, że nie słyszałam na żywo śpiewu pierwszej damy polskiej opery, ale oglądałam i słuchałam wykonania Carmen dzięki Internetowi... Od dziecka uwielbiała śpiewać i jej marzeniem było dostanie się do Akademii Muzycznej, wszyscy jej mówili, że ma talent, więc nie powinno być z tym problemu, ale... jak się okazuje, talent to nie wszystko. "Nie wiedziałam nic. Tak dalece nic, że w tej chwili nawet nie jestem w stanie sobie wyobrazić, że można z taką niewiedzą startować do Akademii. Moi rodzice mieli podobne pojęcie o muzyce, wobec tego byli bardzo zawiedzeni, kiedy się nie dostałam. Przecież wszyscy znajomi im wmawiali, że mam talent, a tu dupa!" Książka "Moja twarz brzmi znajomo” to niby biografia, ale w formie rozmowy z przyjaciółką, bo to nie jest tylko zwykły wywiad. Takiego rodzaju biografie aż chce się czytać, gdyż czujemy się częściowo jakbyśmy sami byli świadkami takiej rozmowy. Agata Ubysz znając bardzo dobrze swoją rozmówczynię musiała wręcz czasami hamować jej wypowiedzi, gdyż mogłoby to doprowadzić do kilkutomowej nawet serii a poplątanie różnych wątków i zdarzeń z różnych okresów trudno byłoby uporządkować. Jako przyjaciółce zdecydowanie łatwiej było sprowadzać Małgorzatę Walewską na właściwe tory. Pani Małgorzata opowiada nam o swoim dzieciństwie, o muzyce, która towarzyszyła jej bez przerwy, a także tym kiedy tak naprawdę odkryła swoje jakby powołanie do śpiewu, jak zapragnęła zostać śpiewaczką operową i jak trudna to była droga i pełna wyrzeczeń aby ten cel osiągnąć. "Zdałam sobie sprawę, że zostanę śpiewaczką bez względu na wszystko. Zrozumiałam, że takich właśnie emocji chcę doświadczać, a Akademia jest moim celem. I nie ma znaczenia, ile mnie to będzie kosztowało czasu i poświęceń." W czasie tych wspomnień poznać możemy nie tylko drogę na szczyt, ale także poznajemy operę jakby od tyłu, zza kulis, gdzie nie mamy raczej dojścia. Tak entuzjastyczne przedstawienie wszystkich zależności w tym muzycznym zawodzie oraz ogrom pracy, który trzeba włożyć żeby zadowolić publiczność oraz krytyków, pozwala na lepsze zrozumienie jakim wyzwaniem jest taka światowa kariera śpiewaczki operowej. Książka napisana jest bardzo lekkim językiem, szybko się czyta i aż szkoda, że to już koniec... Tym, którzy znają Małgorzatę Walewską, polecać nie muszę, ale pozostałych zachęcam do lektury, bo warto poznać losy pierwszej damy polskiej opery.