Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie będę ukrywać, że skusiłam się na tę powieść Elżbiety Nieć głównie z powodu tego, że główna bohaterka, Helena Rieczkowska podejmuje studia filologiczne w zakresie języka rosyjskiego w latach 70. XX wieku. Uśka kończy szkołę średnią z bardzo dobrymi wynikami, jednak jej serce ciągnie ją ku rusycystyce. To właśnie tam poznaje przyjaciół, którzy miło spędzają ze sobą czas. Choć dziewczyna mieszka z rodzicami, nie przeszkadza jej to w niczym, by zawiązać bliższe przyjaźnie. Także jej serce nie pozostaje obojętne w stosunku do Wiktora Krymskiego, chłopaka, którego rodzice przebywają za granicą, a on wychowywany jest przez ukochaną babcię Mariannę. Rozpoczyna się czteroletni cykl studiów, w którym obserwujemy całkowitą przemianę dziewczyny. Bardzo przyjemnie było czytać o języku staro-cerkiewno-słowiańskim, dziełach Puszkina, Lermontowa, wyprawie do Rosji na wymianę studencką. Odbytych praktykach w szkole, na koloniach. Widać, że Elżbieta Nieć bardzo dokładnie zgłębiła temat, być może sama miała okazję ukończyć ten kierunek studiów? Nie wiadomo. Powieść ma blisko 400 stron, jednak w żadnym momencie nie czułam, by była nużąca. Wręcz przeciwnie, przez tę historię dosłownie się płynęło. Poznajemy nieco tło historyczne i polityczne Gdańska lat 70. XX wieku. Pochyłą czcionką pojawiają się wstawki z czasów wojennych, bardzo chętnie przeczytałabym powieść z tego czasu w wykonaniu autorki. Czuję, że byłaby równie udana jak prezentowana dziś historia. ,,Dziewczyna z indeksem" to ciepła, pełna nadziei, zawierzenia Bogu i ludziom historia o studentce rusycystyki, która z pełnym zaangażowaniem oddała się studiowaniu. Nie zapomniała przy tym o pomocy bliźnim. Niezwykle empatyczna i nastrajająca do wspomnień lektura, od której nie mogłam się oderwać. Chętnie zapoznam się także z innymi powieściami autorki. Mam nadzieję, że jakaś ukaże się już niedługo. Serdecznie polecam ten tytuł wszystkim tym, którzy z rozrzewnieniem chcą wrócić do czasów studiów, ale także przeczytać kawał dobrej literatury obyczajowej. Czuję, że o ,,Dziewczynie z indeksem" będzie jeszcze głośno!