Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Rażąca pornografia przemocy, jakby zaaferowana dzisiejszą kinematografią francuską, gdzie sceny gore sieją spustoszenie. Scenariusz leży i kwiczy u samych podstaw. Motyw zemsty przelany z kartki papieru od stosu niewyróżniających się dzieł sensacyjnych. Lakmusowe piekiełko młodego człowieka, który w przypływie rozpaczy postanawia zająć się oprawcami, przez których stracił rodziców oraz znokautowano brata. Tragiczny motyw główny, przerażająca pochwała rekonwalescencji po traumie psychicznej. Nastoletni przestępcy o umysłach z dziedziny psychopatologii. Dziecięca brutalność podana bez zastanowienia. Brudne zagrywki autora, który stara się uporządkować własny chaos narracyjny. Wrzucając do mitologii weterana II wojny światowej, który uczy szczeniaka zaawansowanych ruchów wojennych - szkoląc na komandosa z efektownymi zasadami unieszkodliwiania przeciwników. No i pokaz daremnej, japońskiej masówki - źli są źli do szpiku gości, przypadkowi przechodnie to gwałciciele i mordercy. Scenariusz prawdopodobny, jak kosmici na Marsie. Hollywoodzka tandeta w azjatyckiej formie. Dramat, żeby pod przykrywką upadku moralnego uzasadniać działania nieukształtowanego umysłu.