Paul Jimenes

Opis z okładki zupełnie nie przystaje do książki. Zapowiadało się naprawdę ciekawie - młody Francuz zafascynowany Polską, wyobrażający ją sobie, który wreszcie do niej przyjeżdża. Zacznijmy od tego, że ostatnia czynność nigdy nie ma miejsca. Są to wspomnienia człowieka dobitego rozstaniem, który topi swoje smutki głównie, choć nie tylko w polskiej wódce. Towarzyszą temu pseudofilozoficzne rozważania i "lotne" porównania w stylu "serce lekkie jak kawałek pumeksu". Jeśli się liczy na jakieś ciekawe spostrzeżenia dotyczące Polski to można się srogo zawieść, czasem jakieś statystyki czy fakty nie zaskakujące nikogo mieszkającego w Polsce. Jedyny plus jest taki, że jest na tyle krótka, że nie marnuje się na nią zbyt wiele czasu. Dawno się tak nie zawiodłam na książce.