Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Co za gniot! Obniżka jakości względem pierwszego tomu wręcz szokująca. Pierwsza z dwóch historii jest strasznie chaotyczna i bełkotliwa, a próby psychologizowania X-Menów dość pokraczne. Żeby coś więcej wynieść z tej historii (w przeciwieństwie do tomu #1) trzeba też dobrze znać poprzednie przygody X-Men (Genosha, Hellfire Club, Cassandra Nova). Bez tej wiedzy to taka "opowieść-nic", niewiele z niej wynika. I jeszcze to ciągłe objaśnianie wszystkiego tekstem. Jest taka zasada w sztukach wizualnych: "show, don't tell", o której scenarzysta chyba zapomniał. Druga historia równie słaba - mało angażująca, przygodowa pulpa. Akcja rozgrywa się w kosmosie i na planecie, której kompletnie nie znamy i zamieszkanej przez istoty na których w ogóle nam nie zależy. Narracja jest rwana, dialogi znowu bełkotliwe. Przy okazji tej historii wychodzi też ogromna dziura fabularna dotycząca tomu #1 - kosmita Ord szukał tam pewnego bardzo istotnego mutanta. Tylko biedny Ord nie wie kto to, wiec wymyśla lek na mutację. Chyba zapomniał, że na jego planecie jest ogromny, starożytny ornament, który pokazuje tego konkretnego mutanta w całej okazałości! Na prawdę nie dało się go zidentyfikować po przybyciu na ziemię.? Mało tego, Ord tego mutanta przywraca do życia, mimo że jego misja polega na zgładzeniu tej postaci. Przecież to jest śmiech na sali! Komiks bardzo słaby, przeczytany na siłę:/