Jestem fanem skoków od 25 lat. Przeczytałem kilka biografii znanych sportowców. Myślałem, że powyższa książka będzie dla mnie ucztą, niestety tak nie było.
Po pierwsze książka nie utrzymuje stałej chronologii czasowej. Np. jest mowa o zwycięstwie w TCS w 2008 a w kolejnym rozdziale nawiązania do 1999 r.
Za dużo opisów tego jak działa system skoków w Finlandii oraz jak wyglądają relacje pomiędzy poszczególnymi organami.
Za mało relacji skoczka z poszczególnych zawodów oraz tego jak rywalizował z pozostałymi wielkimi sportowcami tej dyscypliny. Trzy cyfrowa liczba z pomiarem odległości pojawia się dosłownie kilka razy, może kilkanaście...
Tak napisana biografia nie wciąga. Jestem przekonany, że fani skoków oczekują głównie historii ze skoczni, bo Ahonen to skoki a nie epizody związkowo-trenerskie.
Jedyny plus to trochę odczarowanie Janne jako zimnego gościa ukrytego za maską.
Przyzwoita. Pozwala lepiej poznać bohatera, może też lepiej zrozumieć samą dyscyplinę, choć liczyłem na nieco więcej uwagi poświęconej zawodnikom z innych krajów, ich udziałowi w życiu Ahonena, jego stosunkowi do głównych rywali. Tymczasem jest to zawarte w zaledwie kilku zdaniach.
Minusy - nieco pomieszana chronologia, ale przede wszystkim to książka wydana u nas kilka lat za późno - jej akcja kończy się przed igrzyskami w Soczi, czyli dostajemy ją niemal dekadę po oryginalnej premierze.
No i głos samego Ahonena stanowi tylko część opowieści, jego wypowiedzi są jedynie uzupełnieniem tekstu autora i najbliższych przyjaciół.