Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Straszna grafomania. Autorka ma zdaje się około 30 lat, a buduje zdania jak uczennica szkoły podstawowej, i to wcale nie piątkowa. Z tego względu bardzo ciężko się tę książkę czyta. Należy szanować przywiązanie autorki do wyznawanych wartości, natomiast oczekiwanie od dorosłego, zapewne trzydziestoparoletniego mężczyzny, że będzie pytał ojca autorki o możliwość pójścia do kina (?!) z również trzydziestoletnią kobieta, naraża na śmieszność cały przekaz książki. Niewątpliwie jest na rynku przestrzeń dla rozważań o samotności chrześcijan i sposobach radzenia się z nią, jednak ta pozycja nie spełnia pokładanych w niej oczekiwań