Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyobraźcie sobie świat rodem wzięty z He-Mana, Conana albo Beowulfa, ale w roli głównego bohatera obsadźcie kobietę, a do tego hippiskę. Otrzymacie wtedy obraz tego, co znajdziecie w "DragonSword". Główna bohaterka wbrew swej woli zostaje nagle wrzucona do fantastycznego świata pełnego pół-nagich wojowników, smoków oraz magii, a dodatkowo wrzucona w sam środek bardzo krwawej wojny. Jak osoba, która ponad wszystko nienawidzi wojny, poradzi sobie w tym świecie, mając do wyboru albo śmierć, albo chwycenie za miecz? Książka zaczyna się dość słabo, nudnawo i ogólnie nie wiadomo co się dzieje. Jednak wraz z rozwojem akcji, robi się coraz lepiej i lepiej, a pod koniec historii praktycznie nie mogłem się oderwać od czytania. Historia jest fajna, wciągająca, bohaterowie różnorodni i ciekawi. Jedyny duży minus jak zauważyłem to to, że praktycznie co drugą stronę poruszany jest tu temat, że wojna jest zła oraz że kobiety są dyskryminowane, przez co cała książka zalatuje jakimś feministyczno-hippisowską propagandą. Temat wałkowany przez autorkę w kółko, od pierwszej do ostatniej kartki. Ale można na to jakoś przymknąć oko. Ogólnie książkę polecam, jeśli lubicie klimaty Conana Barbarzyńcy albo He-Mana. Nie jest zła.